هوش مصنوعی: من هرگز به سرنوشت خودم توجهی ندارم و فقط به سرنوشت دیگران نگاه می‌کنم.

هوش مصنوعی: مرگ به آرزوها و خواسته‌هایم می‌خندد و من بیش از یک نفس در اختیار ندارم، که نشان می‌دهد زندگی‌ام به پایان نزدیک است و هیچ چیز دیگری برای خواستن ندارم.

هوش مصنوعی: دوستانم با تحقیق و تلاش خود مرا روشن و آگاه می‌کنند، اما هیچ‌کس نمی‌تواند به من آسیبی بزند چون من چیزی ندارم که از دست بدهم.

هوش مصنوعی: هر نوع سخنی که در مورد عشق بیاید، من آن را می‌نویسم و به فکر نظم و قافیه نیستم و تنها به صبر و خرد تکیه دارم.

هوش مصنوعی: وقتی که مشغول نوشتن شدم، به قدری افکار و احساسات در هم ریخته و آشفته‌ام کردند که دیگر از دل شکسته‌ام چیزی برای نوشتن ندارم.

هوش مصنوعی: نیشی که دیروز به رگ دست تو زدند، نشان می‌دهد که من به اندازه‌ای درد و رنج دارم که برای هر تار موی تو، صد نیش دیگر هم وجود دارد.

هوش مصنوعی: از من درباره عشق و دیوانگی بپرس، اما بدان که مدت‌هاست دیگر به دین و آیین خود اعتقادی ندارم.