هوش مصنوعی: اگر عاشق در دل خود عشق بپاشد، معشوق هم می‌تواند نشانی از عشق پیدا کند. اما تا زمانی که باغبان (عاشق) خود را نشان ندهد، ثمره‌ای نیکو به بار نمی‌آید.

هوش مصنوعی: اگر تو پرده از چهره برداری، کسانی که در حلقه خودت هستند تحت تاثیر قرار می‌گیرند. هر چیزی که در دل پنهان باشد، در هر کجا به وضوح آشکار می‌شود.

هوش مصنوعی: در روزی که بر چهره فتنه و آشوب می‌افکند، موهای وزیده‌ام به من می‌گفتند که هیچ‌گاه در این دنیا روز خوشی نخواهیم داشت.

هوش مصنوعی: در آن بیابان خالی از سوالات، جایی که دزد به جای راهنما عمل می‌کند، دل‌ها زخم می‌خورد و کاروان‌ها در میان یکدیگر نمایان می‌شوند.

هوش مصنوعی: اگر بر بدنم تب و بیماری بیفتد، برای آن درمانی پیدا می‌کنم؛ اما با سوز عشق چگونه باید کنار بیایم که در عمق وجودم رسوخ کرده است؟

هوش مصنوعی: وقتی آرزوی او در ذهنم می‌چرخد، دلم مضطرب می‌شود مانند کسی که در میهمانی نیازمند شده است.

هوش مصنوعی: او نامه‌های دوستان را در آغوش گرفته و نمی‌خواند، چرا که می‌ترسد نامه‌ام نیز در آن‌ها پیدا شود.

هوش مصنوعی: نمی‌دانم چه چیزی در علاقه‌مندی‌هایم کم بود که به همین دلیل، بیشتر مردم به من بدگمان می‌شوند و آزمون‌هایی را از من انجام می‌دهند.

هوش مصنوعی: به او هیچ نرو، زیرا امروز یا فردا نشانی از تو باقی نمی‌ماند و حتی در خاکسترت هم اثری در کوی او وجود نخواهد داشت.