هوش مصنوعی: ما همچون پروانه‌ای هستیم که آشیان ما در کنار شعله‌هاست و آبِ اشک‌های ما به باغ ما آسیب زده است.

هوش مصنوعی: ما به سختی زندگی می‌کنیم و در این مسیر با مشکلات زیادی روبرو هستیم، اما شکرگزار خداوند هستیم و ممکن است در این راه کاروان ما تحت تاثیر این مسائل قرار گیرد یا آسیب ببیند.

هوش مصنوعی: ما را با نصیب و روزی‌ای شیرین مانند یک خرما سرشته‌اند، به طوری که این لذت وجودمان را نرم و خوش‌بوا کرده است.

هوش مصنوعی: اگر روزگار به کینه‌اش نگاهی به ما بیندازد، ما نیز با صبر و استقامت، مثل کمانی که به‌خوبی کشیده شده، می‌توانیم در برابر دشواری‌ها مقاوم بمانیم.

هوش مصنوعی: خورشید عمرمان در حال غروب است و ما در خواب سنگینی غرق شده‌ایم. وای بر ما از اینکه این خواب چقدر طولانی شده است.

هوش مصنوعی: موجی که در کنار رود قرار دارد، با حرکاتش قدرتی فوق‌العاده به صد موج دیگر می‌دهد و آن‌ها را به تلاطم و اضطراب می‌اندازد.

هوش مصنوعی: ما به خاطر مشکلات و دردسرهایی که با همفکران و دوستان داشتیم، بسیار رنج کشیده‌ایم و خواب‌های تلخ و ناگوارمان، داستان غم‌انگیزی را برای ما رقم زده است.

هوش مصنوعی: در دوران پیری، ما از هزار جوان سرزنده و شاداب‌تر هستیم و بهارهای تازه‌ای که در زندگیمان تجربه کرده‌ایم، باعث می‌شود که همه‌چیز در پاییز زندگی ما همچنان زیبا و شگفت‌انگیز به نظر برسد.

هوش مصنوعی: احساسی که به خاطر عشق دیوانه‌وار به وجود آمده بود، امروز در کنار ما و در حالت عبادت و احترام قرار گرفته است.

هوش مصنوعی: من در شک و تردید هستم که غنچه چطور به بلبل رازی را گفت که حتی باد نیز از زبان ما نمی‌اندازد.

هوش مصنوعی: بنیاد و پایه ما بر اساس ویرانی و خرابی قرار دارد، گویی که این خرابی برای ما به نوعی منفعت و سود به حساب می‌آید.