هوش مصنوعی: ما در کنار هم جشن و شادی برپا می‌کنیم، حتی اگر کسی در جمع نباشد. به نوشیدن شراب ادامه می‌دهیم، حتی اگر مهمانی در کار نباشد.

هوش مصنوعی: زندگی گاهی پر از درد و تلخی است و اگر به دنبال لذت و زندگی ابدی هستی، باید این حقیقت را بپذیری که این دنیا ممکن است هیچ چیز دائمی نباشد و حتی در بهترین شرایط هم ممکن است چیزی تغییر کند.

هوش مصنوعی: غمزه و نگاه زیبا به گونه‌ای است که فرهنگ و دانش را به نمایش می‌گذارد. اگر فردی هندو و آشنا به زبان فارسی نباشد، نمی‌تواند این زیبایی و معنای آن را درک کند. پس در واقع، برای فهمیدن این زیبایی، آگاهی و معرفت لازم است.

هوش مصنوعی: اگر زلف سنبل در آغوش کسی نرود، نگو که نرود؛ چون اگر رخ گل در گریبان نباشد، نگو که نباشد.

هوش مصنوعی: چشم‌های ما از زیبایی او شکوفا می‌شود، مثل دانه‌ای که در خاک اگر پنهان نباشد، خواهد رشد کرد. پس از خودت پنهان نباش.

هوش مصنوعی: اگر مژگان لطیف و زیبا برای پذیرش دل‌ربایی در کعبه کافی باشد، پس چه نیازی به تحمل خاری در قدم‌ها وجود دارد؟ پس بی‌فایده است که در این راه قدم بگذارید.

هوش مصنوعی: ما در کارهای خود اشتباهات زیادی داریم و برای بخشش او به ضعف صداقت و نقض عهد خود اشاره می‌کنیم؛ اگر این موارد نباشد، دیگر نیازی به بخشش نیست.

هوش مصنوعی: اگر در حال ناراحتی یا دردسر باشیم، همچنان به یاد او خوشحالیم. اگر دردی که می‌کشیم، درمانی نداشته باشد، پس بهتر است که او به یاد ما نباشد.

هوش مصنوعی: ما در مسیری بدون مقصد و سرپناه حرکت می‌کنیم. عشق به عنوان راهنما و ایمان به ما کمک می‌کند. اگر این دو نباشد، بهتر است که در مسیر نرویم.