هوش مصنوعی: یا در این آسمان بزرگ و بالا نمان، یا از اتفاقاتی که پیش می‌آید نگران نشو.

هوش مصنوعی: هیچ کس را قدرت و توانایی تحمل جدایی تو داده نشده است. اگر بار سنگین جهان را نمی‌توانی به دوش بکشی، بهتر است در این جهانی که مملو از مشکلات است زندگی نکنی.

هوش مصنوعی: تا زمانی که در میکده‌ی نوشیدنی و شادی وجود دارد، این تلخی و تلخی‌ها کاهش پیدا نخواهد کرد. بنابراین، بی‌دلیل نگران نباش.

هوش مصنوعی: افراد بی‌پایه و بی‌ ارزش مانند بادکنک‌های توخالی هستند که به راحتی می‌شکنند، در حالی که ثروتمندان و کسانی که دل بزرگ‌تری دارند، می‌توانند بدون پرداخت هزینه و به آزادگی در کنار یکدیگر بنشینند.

هوش مصنوعی: اگر در حال زندگی، هزینه‌هات را از ماندگاری و دوام استفاده کنی، به‌طور کامل نمایان می‌شود. اگر در پی سود در زندگی نباشی، حداقل در آسیب و ضرر هم نه‌باش.

هوش مصنوعی: اگر کسی را می‌بینی که دلنشین و مهربان است، بر او خشم و تندی روا مدار. مهمان خوب مانند انگبین شیرین است، پس خود را همچون میزبان ترش‌رو و بی‌احساس نشان نده.

هوش مصنوعی: به دلسوزی و هوش خود توجه کن و مانند سیمرغ به اوج برسان خود را. در دام فریبنده نغمه‌های بی‌ارزش گرفتار نشو و در مکان‌های پایین و پست قرار نگیر.

هوش مصنوعی: ای عالم، راه تو، راهی است که به سوی جهان می‌برد. مبادا بهشت را به جای راه تو انتخاب کنی؛ چون بهشت تنها سایه‌ای از حقیقت توست و نباید خود را به آن محدود کنی.

هوش مصنوعی: آزار تو به خاطر خودت است، نظیر تو از خودت فرار کن، زیرا دشمنی تو به خودت مربوط می‌شود و نمی‌توانی از خودت در امان باشی.