هوش مصنوعی: من در زندگی‌ای گذرا هستم که اهمیت آن زیاد است و نابودی‌اش به راحتی ممکن است. با توجه به ظاهر و وضعیتش، چه نتیجه‌ای می‌توان از سود آن گرفت؟

هوش مصنوعی: سرم پر از افکار و احساسات عجیبی است که نمی‌دانم چیست. دل من به دنبال چیزی است و در حال و هوای داخلی خود سرگردان است و نمی‌دانم هدفش چیست.

هوش مصنوعی: به دلیل ابراز محبت و احساساتم، مانند فردی هستم که به یک گنج دست پیدا کرده و اکنون در تلاش است تا آن را به نمایش بگذارد.

هوش مصنوعی: من فردی را می‌شناسم که طبع تند و خویی تند دارد. او مانند قمر در آسمان است، اما وقتی به کسی بدی کند، دیگر تغییر نمی‌کند و روی خوشی نشان نمی‌دهد.

هوش مصنوعی: او مزاج حساسی دارد که به خاطر کوچکی‌ترین چیزی ناراحت می‌شود. وقتی از کسی دلخور می‌شود، هیچ تلاشی نمی‌تواند او را خوشحال کند.

هوش مصنوعی: صداقت واقعی من وقتی نمایان می‌شود که در می‌نوشم. آتش را به‌پا کن، چون من بویی خوش از عودش برای روح خود ایجاد می‌کنم.

هوش مصنوعی: در آغاز که هنوز هیچ آشنایی نداشتیم، مرا پذیرفت و تعامل خوبی داشت، اما حالا که پس از گذشت زمان و آشنایی، نمی‌خواهم به او بی‌اعتنایی کنم و او را نادیده بگیرم.

هوش مصنوعی: دل من به خاطر خنده‌اش ناراحت است، و این ناراحتی بیشتر می‌شود. جراحتی که دارم، بیشتر می‌سوزاند؛ چون وقتی او به من نمک می‌زند، درد مرا بیشتر می‌کند.

هوش مصنوعی: امروز «نظیری» را به مجلس دعوت کردم و اشتباه کردم؛ زیرا چشم‌های پر از اشک او مرا در برابر همه رسوا کرد.