هوش مصنوعی: هیچ‌کس به کسی که خوشبو است نگفته کمتر عطر بزن، چرا که خوشبو بودن او به قدری جذاب است که حتی خود عطر هم از این وضع خسته می‌شود.

هوش مصنوعی: خدا با کلامش جهان را خلق می‌کند و نمی‌توان از ستایش او کم‌کاری کرد.

هوش مصنوعی: کسی که به نکات حکمت‌آمیز اشاره می‌کند، به سادگی نمی‌تواند به دقت و عمق آن‌ها پی ببرد، زیرا درک او محدود است و نمی‌تواند احساسی واقعی نسبت به آن داشته باشد.

هوش مصنوعی: اگر واژه‌ها و معانی آن‌ها سبب ترس و وحشت شوند، به اصطلاح نمی‌توان آن را حقیقت نامید.

هوش مصنوعی: انسان نباید به خاطر پاداش و اجر، بر آزار و سختی‌های دیگران تمرکز کند. فردی نیکوکار و با سخاوت، به نیازمندان توجه داشته و در انتظار پاسخی برای کمک‌هایش نیست.

هوش مصنوعی: اگر بخواهیم به خاطر مصلحتی از ویژگی‌های خود کم کنیم، این نقص نیست. زیرا الماس هم ممکن است از سرب بشکند.

هوش مصنوعی: در پیاله‌ای که پر از شراب است، لطف و محبت ساقی همیشه جاری و برقرار است و به همین دلیل کسی نمی‌تواند مرا از خلسه و مستی دائمی که دارم، مجازات کند.

هوش مصنوعی: اگرچه محیط و شرایط می‌توانند به ما نعمت‌ها و چیزهای باارزشی بدهند، اما باز هم نمی‌توانیم تنها به این نعمت‌ها بسنده کنیم و از سپاسگزاری نسبت به بخشش‌ها و فیض‌های دیگر غافل شویم.

هوش مصنوعی: برای ناراحت نشدن از انتقادهای تلخ حسودان، بهتر است درگیر مشکلات و کمبودهای ظاهری نشویم. گاهی اوقات حسادت‌ها مانند خاری تیز و خشک می‌مانند که نتیجه فقر و نادانی است.