هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به توصیف لذت‌هایی می‌پردازد که به دلیل کمبود نمک و چاشنی، فاقد طعم واقعی هستند. او اشاره می‌کند که اگرچه گاهی درد و رنج وجود دارد، اما تنها پس از تجربه این مشکلات است که لذت‌های واقعی و شیرین به دست می‌آیند. به عبارت دیگر، لذت و خوشی واقعی پس از تحمل سختی‌ها و دشواری‌ها به وجود می‌آید.

هوش مصنوعی: اگر کسی به نوشیدن شراب روی نیاورد، نتوانسته از لذت آن بهره‌مند شود و در واقع شرافت و تعهد خود را به خطر انداخته است.

هوش مصنوعی: در دریا و خشکی چیزی جز تلخی و درد نمی‌بینم، مگر اینکه امید سودی وجود داشته باشد که سفر را خوشایند کند.

هوش مصنوعی: تاجر به خاطر عشقش به دریا و داشتن یک خانه در نزدیکی آن، همه چیز را فراموش کرده و شناور در آرامش است. او نمی‌تواند از درد و رنجی که فقط به خاطر خیال راحتی‌اش به وجود آمده، خلاص شود.

هوش مصنوعی: صورت زیبا ارزش و قیمتش به وفاداری است، و بدون میوه‌ و گل‌های بوستان، لذت‌بخش نیست.

هوش مصنوعی: تا صبح با وجود نمک و خوشمزگی به جراحت و درد من پرداخته نشد و آن زیبایی و جذابیت به کار نیامد.

هوش مصنوعی: لذت ورق از نوشتار «نظیری» بهره‌مند شده است، در نامه‌ها گفتن به طرز فصیح و زیبا نتوانسته لذت‌بخش باشد.