هوش مصنوعی: ای زمین، دست نیازت را به سوی آسمان ببر زیرا قضا و قدر عالم در حال شکل‌گیری و سامان‌دهی است.

هوش مصنوعی: ای گردونه زمان، مراقب باش که در کمین قهر و خشم او هستی. بشکن تیر تند و تیز عربده‌ای که در گوشه کمان پنهان شده است.

هوش مصنوعی: مسجد به خاطر این بشارت و خبر بزرگ، افتخار می‌کند، در حالی که بتکده به خاطر این روایت، به کفر و بی‌اعتباری دچار شده است.

هوش مصنوعی: به خاطر یاد عدالت او، هر بار که طبل نواخته می‌شود، صدای شادمانی و سرخوشی در دل‌ها به گوش می‌رسد و فغانی به وجود می‌آید.

هوش مصنوعی: او در بالای پرچمش، مانند مه و خورشید می‌درخشد، و گستره‌ی سپاهش بر فراز شب و روز به وسعت آسمان است.

هوش مصنوعی: عیسی به دلیل دیدن عظمت قارون بینا شده و صدای بلند و پرشور او و دیگران را شنوا شده است.

هوش مصنوعی: هر طرفی که نگاه کنی، جهانی از شادی و نشاط را به خاطر یاد و ذکر عبدالرحیم خان تقدیم می‌کند.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که اگر نظم و فضیلت در کارهای ما وجود نداشته باشد، مانند توری که بدون نظم درهم و برهم شده و گره می‌خورد، ما نیز در زندگی به بی‌نظمی و پیچیدگی دچار خواهیم شد. به عبارت دیگر، نیاز به نظم و ترتیب در امور داریم تا از سردرگمی و مشکلات جلوگیری کنیم.

هوش مصنوعی: این بیت به بیان این معنا می پردازد که برای نگهداری از چیزی که ارزشمند است، باید از تخیلات و رویاهای احساسی دوری کرد. به جای اینکه در خواب و خیال غرق شویم و به افکار نادرست بپردازیم، باید واقع بین باشیم و آنچه را که داریم، به دقت و مراقبت حفظ کنیم. اینجا اشاره به این است که در دنیای واقعی و در برابر چالش‌ها به نگهبانی از آن چیزی که به ما تعلق دارد، بپردازیم.

هوش مصنوعی: عقاب برای اینکه از ترس گنجشک، آن را پرپر کند، به جای خود باز می‌گردد اگر که علفی از آشیان بیفتد.

هوش مصنوعی: آیینه‌ای که زیبایی خود را نمایش می‌دهد، از ترس دشمن، پرده‌پوشی نمی‌کند و تصویر او در آن نمایان نمی‌شود.

هوش مصنوعی: به خاطر دست و خنجری که به زیبایی درخشش دارد، توانستند با خاصیت ذاتی آن از بدن کشته استخوانی برآورند.

هوش مصنوعی: ای پیشانی تو نشانه کمال است و قدِ تو نشان‌دهنده زیبایی و تمامیت است.

هوش مصنوعی: اگر بلبل از حفظ تو یک فصل را بخواند، گل‌های نوبر spring در حالی که در حال خزانی است، خود را به نمایش می‌گذارند.

هوش مصنوعی: سخنان من به سرنوشت خوش خبر می‌دهد و زبانم با تمجید از تو، به کام و خوشحالی خواهد رسید.

هوش مصنوعی: از توانایی مالی و قدرت تو اینقدر برمی‌آید که پیروزی‌های زیادی به دست آوری و به قدری موفقیت‌های تو زیاد است که می‌توانم یک شعر برای تو بسرایم و از سلاح پیروزی‌ات بگویم.

هوش مصنوعی: بهشت با زیبایی‌هایش به تو حسادت می‌کند و جوانان زیبا و دل‌انگیز در خدمت تو آماده‌اند.

هوش مصنوعی: جام پر از می را به دست گرفتم، تمام نوشیدنی‌ای که سبب تندرستی بدن و ارزشی برای روح من است.

هوش مصنوعی: زمانی که همه با اراده و تلاش خود به سوی اوج و بلندی قدم بردارند، نشان از این است که همه چیز به سمت پیشرفت و ترقی حرکت می‌کند.

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی شخصی را توصیف کنی که قدرت و نفوذ زیادی دارد، می‌توانی بگویی که او به قدری قدرتمند است که می‌تواند بر آسمان سایه بیفکند، و شاید به همین دلیل به زودی تمام آسمان را روشن کند.

هوش مصنوعی: اگر می، که رنگین است و بر کفن مرده بریزد، به رگ‌هایی که سرد شده‌اند جان تازه‌ای می‌بخشد و مانند شاخی از گل ارغوان رونق می‌یابد.

هوش مصنوعی: در محفل تو مانند پیروزی در جنگ، شانس و بهره‌مندی وجود دارد و در جنگ تو نیز همچون جشن و سرور، روحیه و شادمانی حاکم است.

هوش مصنوعی: روزی خواهد رسید که هنگامه جنگ، شادابی و زیبایی خاصی به خود خواهد گرفت و میخانه‌ها نیز به محلی برای گردهمایی عارفان تبدیل خواهند شد.

هوش مصنوعی: از حالت مستی و گیجی بیرون آمدن، باعث می‌شود که احساس شجاعت و غرور بیفتد و در این حالت، فقط کافی است که یک جرعه از شجاعت و قدرت را برای آزمودن خود امتحان کند.

هوش مصنوعی: زمانی که نیش خنده و نگاه فریبنده دل‌ها را هدف قرار می‌دهد، مانند تیر خوشی و نشئه‌ای که در رگ‌های جان انسان‌ها در جریانه، دلتنگی و غم را به همراه دارد.

هوش مصنوعی: چشمانش را به سختی می‌سازد و به زمین می‌افتد، همچون کسی که از درد رنج می‌برد؛ وقتی هم که می‌خواهد کنترل زلف‌هایش را به دست گیرد، به آرامی آن‌ها را کنار می‌زند.

هوش مصنوعی: در آن زمان که مست و شادمان هستی، به طور آزاد و شجاعانه از جمعیت خارج می‌شوی. از شراب لذت‌بخش بنوش و با شمشیری که جان را می‌گیرد، آماده باش.

هوش مصنوعی: به خاطر دغدغه‌ها و مشکلاتی که در زندگی داریم، انسان از درون احساس خالی بودن می‌کند و همین باعث می‌شود که زندگی از شلوغی و هیاهو پر شود.

هوش مصنوعی: ای پروردگار مهربان، با ستایش تو ممکن است زمان خود را به من افتخار کند.

هوش مصنوعی: هرگاه نام تو بر زبان‌ها جاری شود، فرخندگی و خوشبختی به همراه دارد و وقتی به یاد تو می‌افتم، حسی شاداب و سرزنده در وجودم ایجاد می‌شود.

هوش مصنوعی: من به خاطر تو مثل ابر دریا غمگین هستم و فقط یک قطره از عشق و احساساتم را به تو می‌دهم تا تو با بیانی زیبا و دلربا، گوهر عشق را از آن استخراج کنی.

هوش مصنوعی: نظم و ترتیب به دلیل تأثيرات خدمت تو به وجود آمده است، که مانند طلای ناب در این زمین با ارزش است.

هوش مصنوعی: تا زمانی که سخن آغاز می‌شود، داستان تازه شروع می‌شود و وقتی به پایان می‌رسد، جریان آن به اتمام می‌رسد.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که نشان و مهر نامه‌ها به خاطر ستایش و مدح تو است و زیبایی و نورانی بودن پایان صفحه‌ها نتیجه دعای تو می‌باشد.

هوش مصنوعی: زلف سیاه تو نمادی از پیروزی و زیبایی‌ات است و جایگاه زیبایی و سعادت تو در جهان مانند صحنه‌ای بزرگ است.