هوش مصنوعی: من نوح را دیده‌ام که کشتی‌اش در طوفان به حرکت درآمده و خضر را که بر چشمانم ظاهر می‌شود، چشمه حیات و زنده‌دلی می‌بینم.

هوش مصنوعی: به خاطر وفای خود، با رویی شرم ساری در محلی حضور دارم که آنجا آرزوها به حقیقت می‌پیوندند و به یاد جان‌باختگان در عشق، دل را غرق در احساسات می‌کنم.

هوش مصنوعی: غم و اندوهی به من بده، اما نه آنقدر زیاد که وقتی در دل‌ام جای گیرد، این گوشه از زندگی‌ام به زندانی برای من تبدیل شود.

هوش مصنوعی: دل تنها در یک نکته آرام می‌گیرد؛ اگر بلبل شوری به خاطر یک برگ گل داشته باشد، می‌تواند دنیای گلستانش را زیبا کند.

هوش مصنوعی: اگر نگهبانِ مقررات در محله‌ی ما به من سختگیری کند، در این صورت مشروبات الکلی در خیابان‌ها و بازارها زیاد خواهد شد.

هوش مصنوعی: اگر در شهر خبری از شورش و تفرقه نباشد، به سرنوشت من نگاه کنید که این سبب می‌شود اوضاع بهتر شود و شرایط برای مردم بهتر و ارزان‌تر گردد.

هوش مصنوعی: گناهکاری ما بسیار بزرگ است، بنابراین نباید کارهای کوچک و خطاها را ناچیز بشماری زیرا همین اشتباهات می‌توانند باعث بخشش و عفو شوند.

هوش مصنوعی: برای اینکه بتوانی توبه کنی، باید گناهی مرتکب شده باشی و برای اینکه یک مرد مسلمان واقعی شوی، باید ابتدا کفر را تجربه کنی.

هوش مصنوعی: پوشش شب مانند جامه‌ای است که ساقی بر تن می‌کند و به رنگ می است. باید مراقب بود که غم و اندوه به دامن این پوشش نچسبد.

هوش مصنوعی: دست از زحمت و تظاهر در گفت‌وگو با شب بردار، چون ممکن است به خاطر ظهور خورشید، همه چیز به هم بریزد.

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی آهنگی ناب بشنوی، باید از پرنده‌ای در قفس بخواهی، زیرا در شب‌های بیداری، او مست و غزل‌خوان می‌شود.

هوش مصنوعی: ناله و فریاد می‌کنم که راحتی دل آسان نیست. باید از دل خود بخشی کنم تا بتوانم آرامش یابم.

هوش مصنوعی: تنگدستی باید که از این ثروتت به دیگران کمک کنی، و درد باید که قلبت توانایی بهبودی پیدا کند.

هوش مصنوعی: بخشش و کمک به مردم، اگر بدون هدف باشد، مانند کار من است. مال دنیا چیزی است که می‌تواند به نقض قوانین و نافرمانی منجر شود.

هوش مصنوعی: هر کسی که غیر از تو، ای خدا، به او کرامت و بخشش عطا شود، هر چه که آن شخص از یاد برود، به من بخشیده شود.

هوش مصنوعی: آیا در زندگی مردم که به خاطر کارهایشان دچار مشکل شده‌اند، چه اتفاقی خواهد افتاد اگر کم‌کم از زیبایی‌های فریبنده و جذاب کاسته شود؟

هوش مصنوعی: از ناراحتی و افسردگی‌ام، نزدیک است که خلق و خوی من بی‌حالت و بی‌برگ شود؛ مثل فصل زمستان که درختان خالی از برگ‌اند.

هوش مصنوعی: دیگر هیچ حقیقتی در دل و سینه‌ام باقی نمانده است و تا چه زمانی باید با دستان خودم، که از خونم سرخ شده، درگیر باشم تا مانند مرجان بشود؟

هوش مصنوعی: بر روی لباس دوختن، کمبود و نقصی برای مجنون به شمار می‌آید، به گونه‌ای که اشک من همچون گوهر می‌تواند باعث شود که گریبان او پاره شود.

هوش مصنوعی: بلبل و پروانه برای رسیدن به گل و شمع تلاش می‌کنند و هدهد نیز به دنبال سلیمان است. ما همه در اطراف سلیمان جمع شده‌ایم.

هوش مصنوعی: دل جمع و با وقار سلیمان که در محفلش، سخنانی شیرین و دلنشین گفته می‌شود و لب‌هایش به عباراتی گوارا و دل‌چسب گشوده می‌گردد.

هوش مصنوعی: شخصی که از نام و لقب اجدادش به بزرگی و عظمت تو افزوده می‌شود، همانند هدیه‌ای به تو می‌رسد.

هوش مصنوعی: ای خوش‌اقبال و باچاره، که همچون تاجی زیبا هر روز بر سرت می‌درخشد، اگر حتی طوطی مرده‌ای را هم بیاورند، می‌تواند با هنرش سخن بگوید.

هوش مصنوعی: وقتی تو به آنجا می‌روی، به راحتی نمی‌توان انتظار داشت که از خزان و سردی درختان چیزی باقی بماند.

هوش مصنوعی: دوباره آنجا جستجو می‌کند که بیماری یا مشکلش را با دندان و ناخن شروع کند، و در آنجا شیر (نماد قدرت و شجاعت) به دنبال راهی برای درمان درد خود می‌گردد.

هوش مصنوعی: عدل و انصاف تو به قدری است که حتی در خانه‌ی خدا (کعبه)، گرگ به راحتی می‌تواند خود را به شکل میش درآورد و جان خود را فدای آن کند.

هوش مصنوعی: هر جا که از خواسته و اراده‌ی تو فاصله بگیرند، آتش و ویرانی خواهد آمد. وقتی بر امور تسلط نداشته باشی، هر چیزی مختل و نابود می‌شود.

هوش مصنوعی: برای اینکه در میدان رقابت موفق شوی، ابتدا باید قدمی به سوی هدف برداری، حتی اگر حریفانی در مقابلت قرار بگیرند.

هوش مصنوعی: برای به دست آوردن قدرت و حکومت، باید به مقام سلطنت رسید، زیرا فتح گجرات کار ساده‌ای نیست و نیاز به تلاش و مبارزه دارد.

هوش مصنوعی: شما به عنوان مهمان گرامی و ارزشمند در نظر گرفته می‌شوید، ولی هر کسی که به جز شما باشد، در واقع مهمانی است که فقط به صورت ناخواسته و بدون ارزش به جمع اضافه شده است.

هوش مصنوعی: برسین و با قدرت خود نشان بده، بر دشمنان حمله کن، وگرنه در دنیای جنگ و مبارزه هیچ کس نمی‌تواند به مقام رفیع اداره و قضاوت دست یابد.

هوش مصنوعی: اگر سنگ را نقش کنی، می‌تواند به زیبایی و ارزش خاتم جمشید تبدیل شود؛ زیرا اگر تخت سلیمان را بر باد افکنیم، آن نیز به شکوه و عظمت خواهد رسید.

هوش مصنوعی: چهره تو همچون شیر بر روی مژه می‌درخشد، پس چرا زیبایی‌ات را می‌پسندی در حالی که بیگانگان از زیبایی تو شگفت‌زده می‌شوند؟

هوش مصنوعی: او به قدری شجاع و پرسرعت است که در میدان نبرد، گوش‌هایش به دو چشمه‌ی دشمنان تبدیل می‌شود و هر دو به مانند تیرکمان تیز و آماده‌ی شلیک عمل می‌کنند.

هوش مصنوعی: مانند عاشقی که با ترفندها و نقشه‌ها به سامان محبوب خود می‌رسد، عاشق نیز باید همانند پیام‌آوری باشد که به هدفش می‌رسد و به قهرمانی بدل می‌شود.

هوش مصنوعی: هیچ‌گاه دل آن کسی آرام نخواهد گرفت که به عشق و محبت معشوقش تن داده و از ابراز عشق و نزدیکی با او غافل نشود.

هوش مصنوعی: دست تو مانند صاعقه‌ای است که وقتی به حرکت درآید، زردی آن می‌تواند چهره شیطان را نمایان کند.

هوش مصنوعی: وقتی که تیغ از زیر دندان به خون بیفتد، برقی به روشنایی می‌افتد و زمانی که چهره درخشان می‌شود، جرقه‌ای نیز به وجود می‌آید.

هوش مصنوعی: آهنی به سادگی از دل زمین بیرون آمده است که به خاطر تیزی‌اش می‌تواند به راحتی دل را سوراخ کند.

هوش مصنوعی: اگر روح از بدن دشمن بگریزد، آن‌سوی دنیا، عالم ارواح آن را دو نیم خواهد کرد.

هوش مصنوعی: به نظر نمی‌رسد که بارانی یا طوفانی در کار باشد، نمی‌دانم چرا هر زمان که تو با زیبایی‌هایت ظاهر می‌شوی، احساس خاصی در دل من بوجود می‌آید.

هوش مصنوعی: وقتی باران بیفتد، جسم به خاک بازگشت می‌کند و روح از محل زندگی‌اش خارج می‌شود، زیرا ممکن است طوفانی به وجود آید.

هوش مصنوعی: به خاطر اینکه تو با تیرهای خود به دشمنان زخم می‌زنی، هر لحظه این حسادت آنها باعث می‌شود که به دست و گریبان تو بیفتند و در پی انتقام باشند.

هوش مصنوعی: لب سوفار نمی‌خندد چون نمی‌تواند بگرید و گوش زهگیر آرام نمی‌ماند مگر اینکه صدای ناله را بشنود.

هوش مصنوعی: همه چیز به او غمگین است و وقتی که به حالت فریاد در می‌آید، همه افراد نیز مثل تیرهایی می‌شوند که اشک می‌ریزند و گریه می‌کنند.

هوش مصنوعی: من نمی‌دانم چه چیزی است که باعث می‌شود تیرکمان بدون تیر و پیکان، هنوز بر همه کارگر باشد.

هوش مصنوعی: با چنین ستاره خوشبخت و این قابلیت، جایز نیست که تو دلسرد و ناامید شوی.

هوش مصنوعی: بلبل کسی است که با بهترین و زیباترین چیزها و لحظه‌ها ارتباط برقرار می‌کند و از آنها لذت می‌برد. تو مانند نهنگی هستی که قد و قامتت به بزرگی دریا است و به همین خاطر سهم بزرگی در زیبایی و عظمت جهان داری.

هوش مصنوعی: سعی کن زمینی به دست آوری و جهانی را تصاحب کنی که در آن، میخانه و محفل شادابی و نشاط حاکم شود.

هوش مصنوعی: وقتی که سر ساغر از پیروزی تو باز شد، آنقدر شراب بده که فاصله بین ما از بین برود و دوری‌ام از تو کم شود.

هوش مصنوعی: از آن نوشیدنی پنهانی که در گودال قدرت داری، یک جرعه بخور تا رقیبان تو را در خود غرق کند.

هوش مصنوعی: اگر شعلۀ وجودت به شدت داغ و تند نشود، وقتی که نفس به درد و رنج می‌افتد، قصه‌ای غم‌انگیز مانند نمکی بر زخم خود می‌نشاند.

هوش مصنوعی: در این زمان که کسانی که به آرامی و با احتیاط سخن می‌گویند، بارها به طعنه و کنایه مورد هجمه قرار می‌گیرند، اینگونه است که هر کلمه‌ای که بیان می‌شود، اثرات و واکنش‌های خاصی به دنبال دارد.

هوش مصنوعی: دشمنان دور از ما، به خاطر حسادت، نه تنها از سخاوت ما بلکه حتی از کلمات ما هم دچار مشکل می‌شوند و این موضوع می‌تواند به جانشان آسیب بزند.

هوش مصنوعی: من از ستایش تو خوشحال نیستم، زیرا که این ستایش باید به عنوان پاداشی برای تعریف کردن تو در نظر گرفته شود و برتری یابد.

هوش مصنوعی: من برای نزدیکی به تو دعا می‌کنم، زیرا در این راه تمام آرزوها و امیدهایم را از دست داده‌ام. هر چیزی که تو را ناراحت کند، برای من ارزشمند است.

هوش مصنوعی: تا زمانی که دنیا وجود دارد، هر آنچه که کم و زیاد شود، مربوط به کارهای جهان است و هر آنچه که تغییر کند، به تغییرات طبیعی زندگی مربوط می‌شود.

هوش مصنوعی: هرکس که سرش را بالا بگیرد و به سمت موفقیت برود، مانند پرگاری که به دقت علامت‌گذاری می‌کند، می‌تواند با تلاش و پشتکار، آینده‌ای روشن برای خود رقم بزند.

هوش مصنوعی: عمل دشمن مانند طوماری است که پس از رسوا شدن، پرده‌اش کنار رفته و وضوح بیشتری پیدا کرده است.

هوش مصنوعی: راز تو به گونه‌ای است که از دیرباز تا همیشه، شادی و سرور خویش را به تصویر کشیده و به نوعی آغاز و پایانش یکی خواهد بود.