هوش مصنوعی: من در حضور تو دست از بندگی برمی‌دارم و اگر حلقه‌ای از زینت تو به گوشم بیاویزی، بزرگ‌ترین افتخار من خواهد بود.

هوش مصنوعی: اگر شبی با خیال تو در آغوش باشم، حتی دل از همخوابگی با حوری هم آسوده می‌شود.

هوش مصنوعی: چطور می‌توانم از چنگال موی تو آزاد شوم در حالی که اسیر و بنده‌ی تو هستم و به نوعی خود را در خدمت تو قرار داده‌ام؟

هوش مصنوعی: ای بزرگوار، شکوه و عظمت سلطنت تو بر من مسلّم است، اما من هرگز مقام و جایگاه خود را در خدمتگزاری به تو با هیچ چیزی در دنیا عوض نخواهم کرد.

هوش مصنوعی: من را که در زمانه‌ی خوشی و در کنار شاهان زندگی می‌کردم، اکنون به یاد تو، مثل یک گدا و بی‌خانمان به دنبال تو هستم.

هوش مصنوعی: عطر زلف‌های تو به مشامم رسیده و انگار که داستان خوشبو و شیرینی درباره‌ی عطر عنبر وجود دارد که به گوشم می‌رسد.

هوش مصنوعی: من در حال حاضر تحت تأثیر زیبایی‌های آن معشوق هستم و اگر نبود این حال، مانند شواهد دیگر در مجلس می‌بودم که نشان می‌دهد من شراب ننوشیده‌ام.