نیر تبریزی » سایر اشعار » شمارهٔ ۱۶

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>دلبرا الفت رندان کهن کار تو نیست</p></div>
<div class="m2"><p>صحبت مجلس اغیار سزاوار تو نیست</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>گر قصوری ز سر طرۀ طرار تو نیست</p></div>
<div class="m2"><p>ز چه بازار کس آشفته ز بازار تو نیست</p></div></div>

شمارهٔ ۱۷

دلبرا الفت رندان کهن کار تو نیست
صحبت مجلس اغیار سزاوار تو نیست
گر قصوری ز سر طرۀ طرار تو نیست
ز چه بازار کس آشفته ز بازار تو نیست

هوش مصنوعی: در این غزل، شاعر به محبوب خود می‌گوید که او نباید خود را درگیر محفل‌ها و صحبت‌های دیگران کند. او هر نوع کم‌وکاستی را به محبوب نسبت نمی‌دهد و می‌پرسد که چرا بازار دیگران بی‌قرار است در حالی که خود او آرامش خاصی دارد. به طور کلی، شاعر از محبت و زیبایی محبوب سخن می‌گوید و تأکید می‌کند که او فراتر از مسائل دنیا و نظرات دیگران است.

شمارهٔ ۱۵

شمارهٔ ۱۶

هوش مصنوعی: عزیز من، ارتباط و محبت رندان با تو نیست. صحبت در مجالس دیگران و افراد ناباب برای تو مناسب نیست.

دلبرا الفت رندان کهن کار تو نیست

صحبت مجلس اغیار سزاوار تو نیست

هوش مصنوعی: اگر اشتباهی از سر شگرد زیبایت نیست، پس چرا کسی از بازار تو آشفته نیست؟

گر قصوری ز سر طرۀ طرار تو نیست

ز چه بازار کس آشفته ز بازار تو نیست

شمارهٔ ۱۶

اطلاعات

برگردان به زبان ساده