نیر تبریزی » رباعیات » شمارهٔ  ۹

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>رویی که عرق چو ژاله می‌روید از او</p></div>
<div class="m2"><p>تاثیر می دو ساله می‌روید از او</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>گر حسرت داغ وی برد دیده به خاک</p></div>
<div class="m2"><p>تا دامن محشر لاله می‌روید از او</p></div></div>

شمارهٔ  ۱۰

رویی که عرق چو ژاله می روید از او
تاثیر می دو ساله می روید از او
گر حسرت داغ وی برد دیده به خاک
تا دامن محشر لاله می روید از او

هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی و تأثیرگذاری فردی اشاره دارد که مانند عرقی که از گل برمی‌خیزد، احساسات و تأثیرات عمیق را از خود به جا می‌گذارد. همچنین، حسرت و داغی که بر دل فرد نشسته باعث می‌شود که حتی در روز قیامت نیز اثرش همچون لاله‌ای سر برآورده و نمایان شود. شاعری از زیبایی و عمق احساسات انسانی سخن می‌گوید و نشان می‌دهد که عشق و دلتنگی همیشه در زندگی ما باقی می‌مانند.

شمارهٔ  ۸

شمارهٔ  ۹

هوش مصنوعی: صورت زیبایی که عرق مانند قطره‌های باران از آن می‌ریزد، از آنجا لطافت و تاثیر عشق دو ساله شکل می‌گیرد.

رویی که عرق چو ژاله می‌روید از او

تاثیر می دو ساله می‌روید از او

هوش مصنوعی: اگر چشمانم به خاطر آرزوی دیدن او به خاک بیفتد، تا روز قیامت گل‌های لاله از آن به بار می‌نشیند.

گر حسرت داغ وی برد دیده به خاک

تا دامن محشر لاله می‌روید از او

شمارهٔ ۹

اطلاعات

برگردان به زبان ساده