نیر تبریزی » رباعیات » شمارهٔ  ۲

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>یارب ز سپاه قهر خیلی بفرست</p></div>
<div class="m2"><p>بر رفع خسان زکوه سیلی بفرست</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>تا چند توان جلوۀ دونان دیدن</p></div>
<div class="m2"><p>بهر ولد الزنا سهیلی بفرست</p></div></div>

شمارهٔ  ۳

یارب ز سپاه قهر خیلی بفرست
بر رفع خسان زکوه سیلی بفرست
تا چند توان جلوۀ دونان دیدن
بهر ولد الزنا سهیلی بفرست

هوش مصنوعی: این شعر درخواست و دعا از خداوند است که از سپاه قهر خود یاری فرستد تا ظلم و ستم را از بین ببرد. شاعر از خدا می‌خواهد که دشمنان و خسان را با سیل و عذاب نابود سازد و نمی‌خواهد که مدام شاهد پستی و ذلت در اطرافش باشد. به طور خاص اشاره‌ای به بدکاران و فرزندان ناپاک می‌شود و درخواست کمک برای نابودی آن‌ها مطرح می‌شود.

شمارهٔ  ۱

شمارهٔ  ۲

هوش مصنوعی: ای خدا، از نیروی خشم خود، بسیاری را بفرست تا از دست بدکاران را نجات دهند و به آنان مانند سیل از کوه سرازیر شوند.

یارب ز سپاه قهر خیلی بفرست

بر رفع خسان زکوه سیلی بفرست

هوش مصنوعی: چقدر می‌توان ظهور و نمای اجانب را تماشا کرد؟ برای فرزند نادرست، سهیلی (موزون و خوش آهنگ) بفرست.

تا چند توان جلوۀ دونان دیدن

بهر ولد الزنا سهیلی بفرست

شمارهٔ ۲

اطلاعات

برگردان به زبان ساده