هوش مصنوعی: کدام داستان را باید برایتان بگویم و با اندوه زیاد از ظلم شمر یا از دوری معشوق شکایت کنم؟

هوش مصنوعی: کدام زیبایی و ظرافت در تو وجود دارد که من به خاطر آن زیبایی ناله و شکایت کنم؟

هوش مصنوعی: عمر طولانی من مانند گرمای تابستان خواهد بود، اما حسرت دیدن روی تو در هر لحظه به اندازه هزار سال در دل من میماند.

هوش مصنوعی: وقتی از نزد تو دور می‌شوم، احساس می‌کنم که سرنوشت به من ظلم کرده است. به یاد تو در کناری می‌نشینم و به حال خویش می‌گریم.

هوش مصنوعی: نمی‌دانم به کجا بروم و از دردهای درونم فریاد بزنم، زیرا جز تو کسی نیست که به او بگویم. می‌خواهم به این پادشاه بزرگ شکایت کنم.

هوش مصنوعی: اگر زمانه به من آزادی بدهد، مانند آهوی وحشی به کوه‌ها می‌روم و ناله‌ام را بلند می‌کنم.

هوش مصنوعی: شمر به من اجازه نداد که زمانی کنار تو باشم و از مشکلات و سختی‌های زندگی شکایت کنم.

هوش مصنوعی: اگر زندگی ادامه داشته باشد، به سراغ خاک مادر می‌روم و از دست شمر بدطینت، که به من ظلم کرده، فریاد می‌زنم.

هوش مصنوعی: امشب، صدای ناله‌ها به قلب کوه‌ها می‌رسد و گویی غزالان در حرم گرفتار شده‌اند.

هوش مصنوعی: خیلی جالب است که در این رویداد غم‌انگیز، پرده‌ای زنگ زده به دورمان بسته شده و گویی خیمه‌ای که متعلق به نسل پیامبر است، امشب در حال نابودی و افت است.

هوش مصنوعی: قافلۀ در حال حرکت به سمت حرم در دستان دشمن گرفتار شده و در خواب است، شاید قافله‌سالار امشب بیدار باشد.

هوش مصنوعی: خون زیادی در جریان است که به نظر می‌رسد مانع پیشرفت آن شده است، انگار شتری به خاطر رفتار امشبش، نتوانسته است به جلو برود.

هوش مصنوعی: امشب کشش دل، اشتیاقی عمیق و سوزان را به وجود آورده است. با شوق و شعف، حالتی مثل پروانه دارم که به دور سر کسی بیمار و رنجور می‌چرخد. این عشق و محبت به قدری قوی است که نمی‌توانم از آن چشم‌پوشی کنم.

هوش مصنوعی: زنان پاکدامن و معصوم در حرم، همگی درگیر فکر و یاد خیابان‌ها و بازارها هستند امشب.

هوش مصنوعی: زینب در نگرانی و اندوه به خاطر ظلم سنان است و از وضعیت معشوق بی‌خبر مانده است.