هوش مصنوعی: ای آسمان، هنوز هم دشمن به گریه آمد و تو در حال خوشحالی و سرمستی. در حالیکه از فاصله خود آگاه نیستی و نادم نیستی.

هوش مصنوعی: آیا برای فرات خجالت‌آور نیست که حسین با لب تشنه جان خود را در کنار تو فدای کند و تو هنوز آب بیکران خود را جاری‌ کنی؟

هوش مصنوعی: برادر، با همه وجودم غمگین هستم از اینکه هنوز زنده‌ام و نامهربانی‌ها را تحمل می‌کنم.

هوش مصنوعی: در این بیت، می‌توان گفت که فردی تشنه و گرسنه است و در حالی که از پشت سر به او حمله می‌شود، هنوز صدای عطش او را می‌توان شنید. این تصویر نشان‌دهنده شدت تشنگی و درد اوست که حتی در لحظات خطر نیز بر زبانش جاری است.

هوش مصنوعی: صدای کوس و سوت جرس، خبر از حرکت کاروان می‌دهد و هنوز در میان این هیاهو، داستان بی‌مهری شمر و سنان را روایت می‌کند.

هوش مصنوعی: ای سوارکار، کمی افسار شتر را رها کن؛ اصغر که شیرین‌زبانی است در خواب عمیق فرورفته.