هوش مصنوعی: هرگز کسی به پای تو نمی‌افتد که اگر سر به زمین بگذارد، آنجا ممکن است از خاک سر برون آورد که نشانه‌ای از ظلم و بیداد آنجا باشد.

هوش مصنوعی: اگر زلف تو بر هم خورده باشد، چه تعجبی دارد که دلی از یک سلسله ویران شده، در آنجا به باد رفته باشد.

هوش مصنوعی: به خاطر عشق و زیبایی تو، چمنزارها دیگر جایی برای رشد ندارند، چون دل عاشق و بی‌تاب به آنجا نیامده و فریاد نمی‌زند.

هوش مصنوعی: در این کوچه، چه اتفاقی افتاده که هیچ بار و باری از بارهای دل به آنجا نرسیده و بر آن سایه نیفکنده است.

هوش مصنوعی: خرابات مغان، جایی است شاداب و با نشاط که همیشه خوشبختی و خوشحالی به ارمغان می‌آورد. از آنجا، خوشی و سرور به صورت همیشگی جریان دارد.

هوش مصنوعی: اگر به دشت جنون می‌روی، ای باد صبا، دل زنجیری ما را به آنجا ببر.

هوش مصنوعی: دریچه‌ای از عشق وجود دارد که در آن، صید هوش و دل از دام یک شکارچی سر می‌زند. این مکان عجیبی است که در آن عشق و علاقه به طور ناگهانی ظهور می‌کند.