هوش مصنوعی: این شعر به تصورات و خیالات اشاره دارد که مانند یک تصویر زیبا بر چشمان ما می‌افتند. به همین ترتیب، تصویرهایی مانند تخت جمشید که بر فراز زمین قرار دارد، ممکن است از آسمان به ما برسند. این تصویرسازی نشان‌دهنده قدرت تخیل و زیبایی‌های ذهنی است که می‌تواند در ذهن ما شکل بگیرد.

هوش مصنوعی: اگر دلبسته و وابسته به دین و عشق هستی، برای چنین احساسی اهمیت قائل باش و از آن غافل نشو، زیرا ممکن است آنچه برایت مهم است، به سادگی از دستانت برود.

هوش مصنوعی: تو رفتی و اشک‌های ما مثل سیل از غم فراق تو بر دل‌مان ریخته شد. این درد و اندوه بدون تو در ما ادامه دارد.

هوش مصنوعی: دل شکسته و عشق زلف یار در سرم است، اگر زلفش را ببرم، بلا از من دور می‌شود.

هوش مصنوعی: دیوانه تا پایان عمر خود از روی پل عبور می‌کند و با انسان‌های عاقل درگیر بحث و مجادله است.

هوش مصنوعی: این عجیب نیست اگر تصویر تو در چشمان ما فرود آید، زیرا ممکن است که پادشاه به سراغ گدا برود.

هوش مصنوعی: زلف تو به قدری زیباست که صدای نرمی از میان چین و تاب آن برمی‌خیزد و این صداحدس می‌زند که ناله‌های دل‌شکسته‌ها تا کجا می‌تواند ادامه یابد.

هوش مصنوعی: اگر نگاه حقیرانه‌ای به ما نیندازند، دل، تیری را که از نگاه اشتباهی پرتاب شده، به هدف خواهد نشانه گرفت.

هوش مصنوعی: گفتم که دلم برای تو تنگ شده است، اما او با بی‌اعتنایی گیسوانش را باز کرد و گفت: بگذار بروید، بیخیال شو.

هوش مصنوعی: اگر پیوند با تو داروی دل‌تنگی ماست، می‌ترسم که عمرمان در جستجوی این دارو سپری شود.

هوش مصنوعی: عاقل، تو دیگر به دیوانگان سرزنش نکن؛ زیرا دیوانه کسی است که به هر صدایی واکنش نشان می‌دهد و دنبالش می‌رود.

هوش مصنوعی: اگر در آغوش و زیبایی موی جوانان سرم را از دست بدهم، این امر برای من کاملاً طبیعی است و مثل رفتن سر به دنیای کیمیا است.

هوش مصنوعی: ای معشوق خوشبو، دل ما را مراقبت کن، زیرا هنوز در این ماجرا مشکلات زیادی وجود دارد.

هوش مصنوعی: صوفی تنها در حال نشان دادن چهره‌ای زیبا و فریبنده است و به مردم وعده‌های تو خالی می‌دهد. او با این کار، حقیقت را پنهان کرده و انسان‌ها را گمراه می‌کند، در حالی که رابطه‌اش با خداوند واقعا درست نیست.

هوش مصنوعی: اگر دیگران از کعبه به سمت خدا بروند، من خودم از دربار شاه به سوی او می‌روم.