هوش مصنوعی: آنچه که می‌بینی، زلف نیست که به دور چانه پیچیده شده باشد، بلکه همچون حلقه‌های گل است که از لاله، نسرین، گل و یاسمن تشکیل شده است.

هوش مصنوعی: این توصیف به ویژگی‌هایی اشاره دارد که به ظاهر زیبایی می‌بخشند، اما در حقیقت می‌توانند دردسرساز و مشکل‌آفرین باشند. در واقع، این عناصر ظاهری می‌توانند به‌جای زیبایی، موجب رنج و آزار شوند و به نوعی سلامت روان و جسم انسان را تهدید کنند.

هوش مصنوعی: به موهای تو سوگند که هرگز عهد و پیمانت را نقض نخواهم کرد، هرچند خود موهای تو نشان‌دهنده بی‌وفایی باشد.

هوش مصنوعی: دیروز گفت که وقتی خط سبز بیاید، تو را می‌بوسم، اما افسوس که سر وعده من شب مرگم است.

هوش مصنوعی: جز وفای به پیمان که استمرار ندارد، نمی‌توان گفت که در این لب جایی برای سخن گفتن هست.

هوش مصنوعی: ای پروردگار، این داستان را برای شاه بگو که در شهر کسی وجود دارد که تمام وجودش پر از جادو و هنر است.

هوش مصنوعی: آشفتگی و بی‌نظمی در کاشغر، طغیانی در مرز چین، درگیری‌ها و تباهی ناشی از شورش‌های مغولان، مشکلاتی که بر سرزمین کشمیر آمده و مصیبت‌هایی که بر ختن حاکم است، هر کدام نشان‌دهنده‌ی بحران‌ها و ناآرامی‌های مختلفی در مناطق مختلف است.

هوش مصنوعی: گویا آن چهره زیبا و دلبر، همچون سیبی سرخ و درخشان است که بر درخت نارون آویخته شده است.

هوش مصنوعی: دل عاشق به زلف تو بی‌توجه نمی‌تواند باشد، هرچند که در سفر و دوری از وطن باشد، قلبش همیشه به آنجا وابسته است.

هوش مصنوعی: اگر کاری نکنم، چطور می‌توانم دردی را که به خاطر جدایی و تنهایی شب‌هایم دارم تحمل کنم؟ آزادی من از قید و بندهایی که بر تنم است ناشی می‌شود.

هوش مصنوعی: دل به یادگار زمان جوانی این روزها گرفته شده است و اکنون اشتهای گفت‌وگو با پیران کهنه‌کار را دارد.

هوش مصنوعی: ای خسرو زیبایی، دامن خود را از گفت‌وگوهای بیهوده دور نگه‌دار، زیرا زیبایی تو باعث شهرت شیرین تو در جهان است، مانند کوهکن که به خاطر کارش معروف است.