هوش مصنوعی: همه به محبت و توجه تو محتاجند، پسر عزیز. من هم از تو خواسته‌ای ندارم، چون هرچه که از تو به من برسد، شکر و نعمت است.

هوش مصنوعی: او از دور به من نگاهی انداخت و درمانی را تجویز کرد، غافل از اینکه مشکل من ناشی از همین نگاه اوست.

هوش مصنوعی: گل با تمام زیبایی‌اش شکفته و به تماشا درآمده است، اما تو هنوز در خواب به سر می‌بری. ای بلبل پرشور، بیدار شو که وقت صبح است.

هوش مصنوعی: می‌خواهم از سرنوشت خواسته‌ای داشته باشم که با من ظلم و ستم کند، تا دیگر هیچ‌کس به تو عشق بورزد چرا که تو ظالم هستی.

هوش مصنوعی: شمع و پروانه هیچ ارتباطی با هم ندارند. زیبایی و ویرانی ناشی از آتش، نتیجه‌ هر چیزی است که در زیر پر پروانه قرار دارد.

هوش مصنوعی: خوش‌رو و شاداب بودن دیگران در برابر من آسان است، اما اگر به زخم من نمک بزنند، این از جای دیگری است و نشان‌دهنده درد و رنج خاصی است.

هوش مصنوعی: اگر رقیب‌ات حرف بدی بزند، با نیکی از آن بگذر. چون می‌دانی که در زندگی، بدی‌ها در حال گذر و نابودی هستند.