هوش مصنوعی: امشب، دور از چشمان او، بدنم در آتش است و جانم در آستانه‌ی رفتن. امشب شبی‌ست که او برای صبحی به سوی من نخواهد آمد.

هوش مصنوعی: نگاه کن به دورانی که چهره آن ماه زیبا را محاصره کرده است. ای ساربان، بار قمر را به دوش مشو، چون امشب در تیرک و خطر است.

هوش مصنوعی: زنگ در به صدا درآمده و صبح دم برای وداع فرا رسیده. ای دل، در یاد خداوند غرق شو، چرا که امشب زمان ذکر و یاد اوست.

هوش مصنوعی: ای خدای آسمان، کمی صبح را در هم بپیچ تا شبنه با لب‌هایش هزاران راز و حرف برای دل‌ها دارد.

هوش مصنوعی: به هنگام رفتن، ای دوست، آرام‌تر ناقه را بران که پای من به خاطر تب و حالتی نزار، لرزان است.

هوش مصنوعی: امشب در حالی که از دوری محبوب بی‌نهایت غمگین هستم، اما میان اشک‌هایم به طرز عجیبی می‌خندم؛ زیرا هم دستی بر دلدارم و هم دستی به سیب غبغب (نماد زیبایی و جذابیت) دارم.

هوش مصنوعی: تو هم در حالتی نازک و متزلزل هستی و این بهتر از آن است که از سرنوشت دین فرار کنی. همچون جان که با پا در رکاب و دل‌شاد با مرکب در حرکت است، امشب را بگذران.

هوش مصنوعی: ای دل، این آه عمیق را از دل خود بیرون بیاور، زیرا امشب گفت‌وگوها با آسمان و جنگ‌ها با ستاره‌هاست.