هوش مصنوعی: وقتی صبحگاه چهره صبحگاهان روشن و سفید شد، از پشت خیمه نیلی رنگی نمایان گردید.

هوش مصنوعی: آسمان را مانند فردی می‌دانیم که در غم دوری یک خورشید درخشان، لباسش را پاره کرده است.

هوش مصنوعی: خورشید از سمت مشرق با ظاهری برهنه و خالی طلوع کرد، مانند سر یحیی که در میان طشت خون قرار دارد.

هوش مصنوعی: صدایی آمد که ای گروه الهی، به سرعت به سوی میدان جنگ بروید.

هوش مصنوعی: بر اسب سوار شوید و با قدرت و شجاعت خود را به دریا بیفکنید.

هوش مصنوعی: بشتابید ای عاشقان و شوریدگان، چرا که در تاکستان عشق، شراب و شادی جاری است.

هوش مصنوعی: از آن شراب ناب جرعه‌ای بنوشید و مانند سمند، خود را به آتش بیندازید.

هوش مصنوعی: به سرعت بیرون بیایید ای دلیران جنگ، و میدان را بر دشمنان کم کنید.

هوش مصنوعی: ای خداوند، ای منبع آب محبوب، آب حیات در حال جریان است و ما به دنبال آن در جوی روان هستیم.

هوش مصنوعی: توجه کنید و لب‌هایتان را تر کنید، تا یادآور سختی‌ها و مصیبت‌های اسکندر باشید.

هوش مصنوعی: وقتی آن دلاوران جنگ، پیام سروش را از بالای عرش شنیدند، به تلاش و کوشش پرداختند.

هوش مصنوعی: همه کسانی که به راز و رمزهای کعبه و دیدار با خدا آگاه هستند، با شوق و آمادگی پاسخ دعوت خدا را با کلامشان اعلام کردند.

هوش مصنوعی: در مسیر عشق و شوق، جان‌های سرشار از احساس و فداکاری به مقصد قربانگاهش هدایت شدند.

هوش مصنوعی: فرزند علی، که دارای مقام و مقام ارجمندی است، وقتی از خیمه بیرون آمد، مانند ماه کامل درخشان شد.

هوش مصنوعی: نور خالق و پیکره‌های شگفت‌انگیز از کوه طور سینا نمایان شد.

هوش مصنوعی: شمع دین روشنایی را از خود منتشر کرد و پرده‌ها کنار رفت تا ظهور زیبایی خداوند را نمایان سازد.

هوش مصنوعی: خورشید به خاطر آن شاه بزرگ، به زیر زین اسب خود آمد.

هوش مصنوعی: جبرئیل از آسمان با سرعت آمد و با دو بالش آن شاه را رهبری کرد.

هوش مصنوعی: زمانی که پای او با رکاب زین هم‌نشین شد، مانند زهرهٔ زهرا در وضعیت متعالی و مطلوب قرار گرفت.

هوش مصنوعی: احمد(پیامبر اسلام) با اعجاز بزرگ خود، ماه کامل چهارده را به دو نیم تقسیم کرد.

هوش مصنوعی: یک سوارکار بزرگ از پشت حجاب آسمان، تیرش را به سوی خورشید نشانه گرفت.

هوش مصنوعی: زمانی که بر روی زین نشسته شد، به جایگاهی رسید که مانند مسیحا در بالای آسمان قرار گرفت.

هوش مصنوعی: موسی پسر عمران بر فراز کوه طور رفت، کوه خم شد و در نور غرق گردید.

هوش مصنوعی: ای نی، به حرمت خدا، نغمه‌ام را خاموش کن و بگذار قلم تمثیلم بشکند.

هوش مصنوعی: پرنده‌ای بزرگ و باعظمت بر قله‌های آسمان پرواز کرد و به نزدیک‌ترین نقطه به اوج خود رسید.

هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به زیبایی و شکوه رسولان اشاره می‌کند و می‌گوید که در زیر زره این بزرگوار، خصلت‌های شگفت‌انگیز و قدرت داوود نهفته است. به نوعی نشان‌دهنده‌ی عظمت و مقام والای آن شخص است.

هوش مصنوعی: هشت، بر سر نبی، تاجی مانند ابرهاست که زیر نور خورشید پنهان شده است.

هوش مصنوعی: مثل جوزا که کمر ذوالفقار حیدر را در بر گرفته است، لشکری همچون شکر را به دوش گرفته است.

هوش مصنوعی: مهر و زیبایی جمشید با ناز و کرشمه‌ای که از انگشتان او می‌ریزد، باعث می‌شود که دیوان، وحوش و پرندگان هم در برابر او تسلیم شوند و به فرمانش درآیند.

هوش مصنوعی: با سپاه و قدرت به میدان نبرد رفت، آن پادشاه عزت‌مند با افتخار و شجاعت.

هوش مصنوعی: پادشاه مانند خورشید است و دختران زیبا در اطراف او مانند ستاره‌های درخشان در آسمان جمع شده‌اند.

هوش مصنوعی: مانند طوقی که دور ماه است، تو نیز در مرکز، مانند نقطه‌ای از توحید و یگانگی، درخشان و برجسته‌ای.

هوش مصنوعی: علویان برای حفاظت از خود در برابر چشم‌زخم، بر او «بگو خدا یکی است» را می‌خواندند.

هوش مصنوعی: استدلال‌ها بر آن گروه نا آگاه انجام شد، آن فرزند مرتضی، نوه پیامبر.

هوش مصنوعی: بگو ببینم، من کی هستم؟ آیا من جز محبوب دادگر نیستم؟

هوش مصنوعی: من نمی‌دانستم که ای مردم، من فرزند سالار و رهبر جنگ اُحُد هستم.

هوش مصنوعی: جد من پیامبری است که نخستین نور را داراست و وجود همه پیامبران از آن نور نشأت گرفته است.

هوش مصنوعی: مادر من از نسل پاک پیامبر و در نسب از فاطمه و در پاکی مانند مریم مقدس است.

هوش مصنوعی: من شعله‌ای هستم از نور، و خون من با خون آن‌ها درهم آغشته شده است.

هوش مصنوعی: من کیستم؟ من محبوب دل‌ها و نفرین شده بر روی زمین هستم، که در مقام خلافت به روشنی و با دلایل واضح قرار دارم.

هوش مصنوعی: خون من از خون خدا نیست و هیچ‌کس نمی‌تواند خون خدا را بی‌گناه بشمارد.

هوش مصنوعی: آیا من در دین تازه‌ای به وجود آورده‌ام یا اینکه از دین دست کشیده‌ام، ای گروه مردم بی‌خبر؟

هوش مصنوعی: شما همه به کشتن من علاقه‌مندید و هر یک از شما سلاحی در دستان دارید.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که مدیون کسی هستم و باید جبران کنم.

هوش مصنوعی: ای اهل گمراهی، اگر من را می‌شناختید، می‌دیدید که من خودم تجلی خدای بزرگ و باجلال هستم.

هوش مصنوعی: خون من را می‌دانید چه بر سرش آمده است؟ مانند این است که شمشیری به سمت خدا نشانه رفته‌ام.