هوش مصنوعی: فرشته‌ای از زمین به سوی آسمان رفت و در هنگامیکه فرشته‌ای از ابر بازگشت، این اتفاق افتاد.

هوش مصنوعی: ای باران رحمت، تو مانند ابر در حیرتی که از صبر تو نشأت گرفته است، باقی مانده‌ای.

هوش مصنوعی: این بی‌عدالتی‌ها را تا چه زمانی باید تحمل کنیم؟ ای قدرت آفریننده مهربان.

هوش مصنوعی: ای حاکم، بیدار شو و از ابرهای سیاه و خشمگین برانگیز طوفانی دوباره مانند طوفان نوح.

هوش مصنوعی: من دوباره صدای رعدهای وحشتناک را برای این جمعیت برمی‌انگیزم و آن‌ها را به شدت تحت تأثیر قرار می‌دهم.

هوش مصنوعی: اگر بخواهم در حرکت به برق دست بزنم، به طوری که آتش را به خرمن (محل جمع‌آوری محصول) بزنم، اهل روزی را در دچار مشکل قرار می‌دهم.

هوش مصنوعی: من یا سنگ‌ها را با منجنیق به سمت این گروه پرتاب می‌کنم، مانند لشکریان ابرهه.

هوش مصنوعی: پادشاه گفت: ای پرنده خوشبخت، با آرامش از این بیابان عبور کن.

هوش مصنوعی: سکوت کن درباره‌ی داستان‌های قدیمی و ماجرای ابرها و آفتاب، و به حالتی از غفلت برو.

هوش مصنوعی: در این بیت به رویدادهایی اشاره می‌شود که در زمان نوح اتفاق افتاد و به این موضوع پرداخته می‌شود که هیچ چیزی از نسل انسان باقی نخواهد ماند. به طور کلی، این سخن به از بین رفتن و پایان کارها در میان داستان‌های تاریخی اشاره دارد.

هوش مصنوعی: این داستان عشق را نمی‌توان با هیچ معیار دیگری سنجید؛ زیرا این عشق به گونه‌ای عمیق و ریشه‌دار است که در خون انسان جریان دارد و به شیوه قدیمی خود برقرار است.

هوش مصنوعی: این سخن درباره‌ی داستان نوح و ابراهیم نیست، بلکه نتیجه این راه فقط پذیرش و تسلیم در برابر حق است.

هوش مصنوعی: دوست تو به نزد ما آمد، پس بار را برگردان از این دشت ترسناک.

هوش مصنوعی: در این مسیر، همه مشکلات و مصائب مانند خاری در راه هستند و امنیتی در اینجا وجود ندارد، چرا که اینجا همانند کربلاست، جایی پر از رنج و درد.

هوش مصنوعی: پرنده خوشبخت دوباره به حضور حجت الهی بازگشت.