نسیمی » دیوان اشعار فارسی » رباعیات » شمارهٔ ۶۰

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>من ذکر تو از مرغ چمن می شنوم</p></div>
<div class="m2"><p>وز لاله و سنبل و سمن می شنوم</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>تسبیح تو از زبان هر موجودی</p></div>
<div class="m2"><p>من می گویم مدام و من می شنوم</p></div></div>

شمارهٔ ۶۱

من ذکر تو از مرغ چمن می شنوم
وز لاله و سنبل و سمن می شنوم
تسبیح تو از زبان هر موجودی
من می گویم مدام و من می شنوم

هوش مصنوعی: در این ابیات، شاعر از زیبایی‌های طبیعت مانند مرغ چمن، لاله، سنبل و سمن یاد می‌کند و همچنین به ذکر و تسبیح خداوند از زبان تمام موجودات اشاره می‌کند. او بیان می‌کند که همواره با ذکر خداوند ارتباط دارد و این ذکر را از طبیعت و تمام موجودات می‌شنود.

شمارهٔ ۵۹

شمارهٔ ۶۰

هوش مصنوعی: من آواز و ذکر تو را از پرنده‌های باغ می‌شنوم و همچنین از گل لاله و گل سنبل و گیاه سمن.

من ذکر تو از مرغ چمن می شنوم

وز لاله و سنبل و سمن می شنوم

هوش مصنوعی: من به طور مداوم از زبان هر موجودی در مورد تو و ستایش‌هایت صحبت می‌کنم و این صداها را می‌شنوم.

تسبیح تو از زبان هر موجودی

من می گویم مدام و من می شنوم

شمارهٔ ۶۰

اطلاعات

برگردان به زبان ساده