نسیمی » دیوان اشعار فارسی » رباعیات » شمارهٔ ۵۵

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>چون غنچه گل خنده زنانی، ای دل</p></div>
<div class="m2"><p>تو بی خبر از باد خزانی، ای دل</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>در راه خدا قدم زدن کار تو نیست</p></div>
<div class="m2"><p>بسیار مپو، نمی توانی، ای دل</p></div></div>

شمارهٔ ۵۶

چون غنچه گل خنده زنانی ای دل
تو بی خبر از باد خزانی ای دل
در راه خدا قدم زدن کار تو نیست
بسیار مپو نمی توانی ای دل

هوش مصنوعی: این شعر به شادی و زیبایی زندگی مشابه غنچه گل اشاره دارد و از دل می‌خواهد که از مشکلات و چالش‌های زندگی غافل نباشد. همچنین به انسان توصیه می‌کند که در مسیر خدا گام نگذارد، زیرا این کار همواره آسان نیست و ممکن است دشواری‌هایی به دنبال داشته باشد. در نهایت، یادآوری می‌کند که دنیا مملو از ناملایمات است و نباید از آن غافل شد.

شمارهٔ ۵۴

شمارهٔ ۵۵

هوش مصنوعی: در اینجا به زیبایی و شادی ای که در چهره‌ات وجود دارد اشاره شده است. تو مثل غنچه‌ای هستی که می‌خندد، در حالی که خبر از تغییرات و مشکلاتی که ممکن است در آینده بیفتد نداری.

چون غنچه گل خنده زنانی، ای دل

تو بی خبر از باد خزانی، ای دل

هوش مصنوعی: در مسیر خداوند گام برداشتن برای تو آسان نیست، زیاد خودت را درگیر نکن، نمی‌توانی، ای دل.

در راه خدا قدم زدن کار تو نیست

بسیار مپو، نمی توانی، ای دل

شمارهٔ ۵۵

اطلاعات

برگردان به زبان ساده