هوش مصنوعی: محل آرامش غم تو فقط دل رنجور است و لباس سختی و بلا بر دوش هر مردی نمی‌تواند باشد.

هوش مصنوعی: ای سرو زیبا! در هیچ کجای این دنیا، چه در این دنیا و چه در آن دنیا، مانند چهره دل‌انگیز تو وجود ندارد.

هوش مصنوعی: در این شهر، امروز کسی نیست که به خاطر بوی موی تو در گوشه‌ای نشسته باشد و شبگرد باشد؛ یعنی هیچ‌کس اینقدر شیفته و دیوانه نیست که بخواهد برای تو وقت صرف کند.

هوش مصنوعی: پرنده‌ای که به دنبال عشق است، نمی‌تواند از دل کسی شکار کند که دلی از تجربه‌های تلخ و دردناک نداشته باشد.

هوش مصنوعی: در عشق، کسی که مانند شمع در حال سوختن است، نباید بی‌چشم گریان و با چهره‌ای زرد باشد.

هوش مصنوعی: اگر اشک من گرم و سوزان باشد، عجیب نیست که چشمانم بسوزند؛ چرا که اشک من همانند خون دل، سرد نمی‌ماند.

هوش مصنوعی: به من از آن در خواهش کن ای باد، چون از آنجا هیچ چیز بهتر از این نمی‌توان به دست آورد.

هوش مصنوعی: غیر از خون جگر، هر چیزی که برای عشق او بخوری، ای عاشق پریشان‌حالت، فایده‌ای ندارد.

هوش مصنوعی: عزیزم، با اشک‌های خود بر خاک در محبوب آب بپاش، تا بر در او گرد و غبار راه ما نماند و دل‌نگرانی نداشته باشیم.

هوش مصنوعی: هرچند که غم عشق تو همه جا درد و غم است، ولی دل‌هایی که حاضر به تحمل این درد نیستند، مانند خون بدری هستند.

هوش مصنوعی: در عشق تو، هیچ نسیمی نیست که از دو جهان به یاد تو عاشق باشد، زیرا در این عشق، هیچ فردی وجود ندارد که از دو جهان جدا باشد.