هوش مصنوعی: گل صدبرگ من، شبیه به سنبل، در اطراف سمن است و چهره محبوب من دارای خطی از نسرین بر روی نسترن است.

هوش مصنوعی: هرچند عطرش از گل نسرین بسیار خوشبو و دلپذیر است، اما چهره‌اش که از مشک معطر شده، نرم و لطیف، کمی هم نشانه‌ای از غبار سمن دارد.

هوش مصنوعی: زیبایی و پیچش زلف او که مانند سنبل زیبایی دارد، به مراتب بیشتر از عطر خوش نافه مشکی است که در سرزمین ختن وجود دارد.

هوش مصنوعی: جمال امروز باعث به وجود آمدن فضایی زیبا و دلنشین شده که در آن از چهره و زیبایی او گل و سرو وجود دارد.

هوش مصنوعی: دو فرد زیبا که چشم‌های جادوگرانه‌ای دارند، جان و زندگی می‌طلبند. از مردم، کسی که برای آن‌ها جانش را فدای عشق نکند، چه ارزشی دارد؟ آن کس که واقعاً زنده است باید بهایی برای عشق بپردازد.

هوش مصنوعی: اگر کسی زیبایی و نیکی من را ببیند، روح القدسی که به او الهام می‌شود، حیرت‌زده خواهد شد از آن نازک‌خیالی که در وجود آن شخص پاکیزه وجود دارد.

هوش مصنوعی: دم او مانند بوی خوش عیسی است که به عاشق جان تازه‌ای می‌بخشد. ای خدای بزرگ! چه رحمت است که آن فرد شیرین‌زبان این نعمت را دارد.

هوش مصنوعی: سرزمین مادری‌ام، محلی پراز خوشی و نشاط است و هرچند از آن دور شده‌ام، ولی از این مسیر که می‌گذرم، خوشحالم که جانم هنوز خواهان بازگشت به وطن است.

هوش مصنوعی: ای قمر شب قدر! به خاطر زیبایی‌ات خیلی مغرور نباش، زیرا که زلف او مانند ماهی درخشان، در زیر هر حالت و چین و شکن زیبایی خاصی دارد.

هوش مصنوعی: من به بازار زیبایی و دلربایی او رفته‌ام و همه وجودم را فدای او کرده‌ام، اما نمی‌دانم آن گلی که محبوب من است، کجاست و چه حالتی دارد.

هوش مصنوعی: من به حروفی تبدیل شدم که در دایره‌ی زلف او و نشانه‌ی خال زیبایش وجود دارند، به‌طوری که ابروی او نشانی از من دارد و دهانش نیز این نقش را به تصویر می‌کشد.

هوش مصنوعی: یک نسیم ملایم از لب محبوب به دست آورد، و رند که در یک سمت قرار دارد، از این رو در کنار درد دنیا، صفایی دارد.