هوش مصنوعی: وقتی که زیبایی و عشق تو به دیگران شناخته شد، بسیاری از عبادتگاه‌ها خراب شدند و خانه‌های زیادی از بین رفتند.

هوش مصنوعی: شبی پرتو چهره‌ات بر دلم تابید و جانم از زیبایی‌ات سرشار شد، به گونه‌ای که نتوانستم سر پا بایستم و به زمین افتادم.

هوش مصنوعی: در مسیر عشق تو، چه کسی می‌تواند قدم بردارد که از خطرهایش اندیشه‌ای در سر دارد و در فکر فروافتاده است؟

هوش مصنوعی: زاهدی که تمام شب‌هایش را به ذکر و دعا می‌گذرانید، در عشق تو، به ناله و آه در سحرگاه دچار شد.

هوش مصنوعی: از خواب خوش بیدار شو، ای کسی که خوابیده‌ای، چون آتش در دل گل به خاطر ناله‌ی پرنده‌ی سحر افتاده است.

هوش مصنوعی: با ناز و ادا بگو که نیازی به آغاز جنگ نیست، زیرا آن تیر که به جان من نشسته، تاثیر خودش را گذاشته است.

هوش مصنوعی: از صرف کردن زمان و تلاش برای عاشقی و اندیشیدن به موهای سیاه و زیبایت، تنها نتیجه‌ای که بدست آوردم، ناراحتی و غم عمیق در دل بود.

هوش مصنوعی: اگر شعله‌ای بر دل خورشید بزند، این آتش عشق که بر دل من افتاده، می‌سوزاند.

هوش مصنوعی: دیشب در کوی دل من، خیالش آمد و با شور و شوقی بسیار، جانم را به چالش کشید و از قید جسم رهایی یافت.

هوش مصنوعی: دل‌هایی که در نظر تو مورد قبول واقع شدند، به حقیقت به هدف و مقصود الهی دست یافته‌اند.

هوش مصنوعی: نسیمی به زیبایی چهره‌ات دمید و انگاه تمام اشعارم به خاطر آن زیبایی خوشبو و تازه گرفت.