هوش مصنوعی: ای پرتو الهی، سایه‌ات مانند سایه پرنده‌ای است که جان‌ها به زیبایی چشمانت وابسته‌اند و سرها به خاطر زلف‌های تو فدای تو می‌شوند.

هوش مصنوعی: من هرگز زلف تو را به هیچ چیز در این دنیا نمی‌فروشم، ای زیبا روی! زیرا بهای زلف تو به قدری بالاست که با هیچ چیزی قابل مقایسه نیست.

هوش مصنوعی: آیا کسی که جانش به خاطر زیبایی و زلف تو نیست، می‌تواند به خاطر همیشه در کنار تو بماند؟

هوش مصنوعی: ای جان، زلف تو برای ما مثل جان است. مانند جانی که در بدن وجود دارد، زلفت نیز برای ما این چنین ارزشمند و حیاتی است.

هوش مصنوعی: در اطراف چشمان زیبای تو، روح مقدسی وجود دارد که مانند یک محشر هر لحظه در حلقه‌های موهایت به نمایش درمی‌آید.

هوش مصنوعی: ای آشفتگی مردم، زیبایی چشم‌های تاریک تو طوری همه جا را پر کرده که دنیا را از شدت شور و شوق موهای تاب دار تو به وجد آورده است.

هوش مصنوعی: زلف تو دو تاست، ای جان، اما از منظر وحدت در دنیای وجود، فقط یک زلف است.

هوش مصنوعی: تا زمانی که از نسیم صبح شنیدم که موهای تو به هم ریخته است، حال من آشفته و پریشان است و هر لحظه به خاطر موهای تو بی‌تابی می‌کنم.

هوش مصنوعی: زلف‌های تو همچون چین و شکن‌های زیباست که عطر خوش عنبر را در فضا پخش کرده و جلوه‌ای شگفت‌انگیز به وجود آورده است. زیبایی و خطای زلف‌هایت، دل را می‌رباید و جان را به شوق می‌آورد.

هوش مصنوعی: نمی‌توانم بگویم که زلف تو پیمان‌شکن است، زیرا هر روز بویی از وفای زلف تو به شوقم جان می‌دهد.

هوش مصنوعی: در میان سبزی‌ها و چشمه‌های حیات‌بخش، زیبایی و جذابیت تو را مشاهده کردم ای شراب، که به من نوشیدنی برای زنده ماندن در یاد تو عطا کردی.

هوش مصنوعی: ای نور چهره‌ات که مانند صبح درخشان است، تو جایی هستی که سعادت در آن جا یافته و تاریکی به زلف‌های تو پناه برده است.

هوش مصنوعی: نسیم موهای تو مرا به بهشت و دنیای زیبا می‌برد، ای کسی که خداوند به خاطر زلف‌های تو این زیبایی را آفریده است.