هوش مصنوعی: عزیزم، بیا که بدون تو هیچ چیزی ارزشمند نیست. همه‌ی لذت‌ها و خوشی‌های زندگی بدون حضور تو بی‌معناست.

هوش مصنوعی: هر چه لذت و خوشی و شادی و خوشبختی که وجود دارد، ای آرزوی دل من، بدون تو هیچ معنا ندارد.

هوش مصنوعی: بهشت و چشم و همچشمی بدون تو برایم ارزش ندارد، زیرا جنات عدن و زیبایی‌ها بدون وجود تو هیچ معنایی ندارند.

هوش مصنوعی: تاج و تخت قباد و سلطنت سلیمان به اندازه‌ای کم ارزش است که مانند یک جو به نظر می‌رسد و در واقع، بدون تو هیچ چیز در دنیا و زمان معنا ندارد.

هوش مصنوعی: باغ بهشت و سایه درخت طوبی برایم بی‌معناست، زیرا بی تو وجودشان برای دل‌های زنده هیچ ارزشی ندارد.

هوش مصنوعی: وجود تو باعث معنا و ارزش جهان است؛ بدون وصال و حضور تو، هیچ‌کدام از عالم و مکان اهمیتی ندارند و همه چیز بی‌معناست.

هوش مصنوعی: شراب کوثر که از لب رضوان می‌ریزد در میهمانی بهشت، ای گل خوش‌رنگ و شرینی که لب‌هایت مانند لعل است، بدون تو هیچ چیز ارزشمندی وجود ندارد.

هوش مصنوعی: در باغ چشمم، جوی آب زنده و جاری است، اما ای سرو محبوب، بدون حضور تو، این آب هیچ ارزش و معنایی ندارد.

هوش مصنوعی: به خودت اهمیت نده و به یاد نمی‌آوری که چه کسی هستی؛ چون وقتی تو نیستی، نام و نشانی بدون تو بی‌معناست.