شمارهٔ ۴۷
بیار باد صبا شمه ای ز طره دوست
که آفتاب جهانتاب زیر سایه اوست
کجایی ای صنم چین! که اشک دیده من
به جست و جوی وصالت همیشه در تک و پوست
به بوی زلف تو جان می دهد نسیم صبا
که همچو سنبل زلفت نسیم غالیه بوست
کمند زلف تو بر چهره تو، پنداری
فتاده سنبل سیراب بر گل خود روست
خدنگ غمزه خوبان کجا خطا گردد
کشیده تا به بناگوش آن کمان ابروست
صبوری از رخ دلدار اختیاری نیست
ضرورت است ضرورت صبوری از رخ دوست
خیال سرو قدت بر کنار دیده من
به سان قامت شمشاد بر کناره جوست
دلم به حلقه آن زلف می کشد به جهان
ببین ببین دل دیوانه را که سلسله جوست
به قول مدعی از دوست رو نگرداند
کسی که همچو نسیمیش عشق عادت و خوست
اطلاعات
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
بیار باد صبا شمه ای ز طره دوست
که آفتاب جهانتاب زیر سایه اوست
هوش مصنوعی: باد صبا را بخواه که بویی از موهای دوست بیاورد، زیرا که خورشید عالم زیر سایه او قرار دارد.
کجایی ای صنم چین! که اشک دیده من
به جست و جوی وصالت همیشه در تک و پوست
هوش مصنوعی: ای محبوب چینی من! کجایی؟ اشکهای من همیشه در تلاش برای یافتن وصالت هستند.
به بوی زلف تو جان می دهد نسیم صبا
که همچو سنبل زلفت نسیم غالیه بوست
هوش مصنوعی: نسیم صبحگاهی به عطر زلف تو جان میدهد، چرا که بوی زلفت همچون عطر خوش گل سنبل است.
کمند زلف تو بر چهره تو، پنداری
فتاده سنبل سیراب بر گل خود روست
هوش مصنوعی: زلفهای تو مانند کمند بر چهرهات افتاده و به نظر میرسد که سنبلهای سیراب بر روی گلهای خود میروید.
خدنگ غمزه خوبان کجا خطا گردد
کشیده تا به بناگوش آن کمان ابروست
هوش مصنوعی: چشمک و ناز زیبایان هرگز اشتباه نمیکند؛ زیرا تیرهایی که از کمان ابروی آنها پرتاب میشود به دقت تا گوشهای آنها میرسد.
صبوری از رخ دلدار اختیاری نیست
ضرورت است ضرورت صبوری از رخ دوست
هوش مصنوعی: تحمل و صبر در عشق به معشوق یک انتخاب نیست، بلکه یک نیاز و الزام است. در واقع وقتی دل به دوست سپردهای، صبوری جزو لاینفک آن محسوب میشود.
خیال سرو قدت بر کنار دیده من
به سان قامت شمشاد بر کناره جوست
هوش مصنوعی: تصور زیبایی تو در کنار چشمانم مانند قامت بلند شمشاد در کنار آب جاری است.
دلم به حلقه آن زلف می کشد به جهان
ببین ببین دل دیوانه را که سلسله جوست
هوش مصنوعی: دل من به زلف آن محبوب وابسته است، بیا و ببین که چقدر دلم تنگ شده و چطور در پی آن زلف زیباست.
به قول مدعی از دوست رو نگرداند
کسی که همچو نسیمیش عشق عادت و خوست
هوش مصنوعی: به گفتهی مدعی، کسی که عشقش مانند نسیم لطیف و دلپذیر است، هرگز از دوست روی برنمیگرداند.