هوش مصنوعی: ای زیبایی تو در سرزمین جان، جلوه‌گری کرده و روی زیبایت در جهان همچون "لمن" در حال درخشش است.

هوش مصنوعی: خورشید، گویی جرعه‌ای از زیبایی تو را نوشیده و به حالت مستی، بر در و دیوار تاثیرات آن را گذاشته است.

هوش مصنوعی: ماه دو هفته قبل از صبح، به خاطر زیبایی چهره‌ات هر شب هزار بار در آسمان در حال چرخش است.

هوش مصنوعی: او خود را به لعل (گوهر قرمز) تو تشبیه کرده و می‌گوید که لیوان شراب صاحب راه و معرفت میکده را بر لبانش زده است.

هوش مصنوعی: رازهای مو و توضیحات لب‌های تو، سخن را بر زبانم خاموش کرده و مهر و گره‌ای بر آن گذاشته است.

هوش مصنوعی: شخصی که دل شاد و خوشحالی دارد، در عین حال از توبه و بازگشت به راه درست صرف نظر کرده و به سراغ لذایذ و خوشی‌های دنیوی رفته است. او با دلخوشی درحال نوشیدن جامی سرخ و گران‌بهاست.

هوش مصنوعی: تو که به خاطر نام و چهره بی‌نظیرت، همیشه نوشته‌ها و آثار زیبا خلق شده‌اند و زیبایی‌ها را به تصویر کشیده‌ای.

هوش مصنوعی: هر لحظه از گوشه چشمان تو، دل‌ها به دام می‌افتند و جان‌ها شکار می‌شوند؛ ابروی تو مانند کمانی است که به آرامی تیر می‌زند و دل‌ها را هدف قرار می‌دهد.

هوش مصنوعی: محبت و علاقه به موها و خال تو، باعث شده که عقل و دین را فراموش کنم و در این راه، بسیاری از شهرها و کاروان‌ها را متضرر کنم.

هوش مصنوعی: در دنیای فتنه و آشوب، زلف مشکی او به‌عنوان نمادی از زیبایی و جذابیت، توجه‌ها را جلب می‌کند و نشانه‌ای از عشق و فریبندگی به حساب می‌آید.

هوش مصنوعی: ای چشم زیبای تو همواره دل‌باختگان را هدف تیرهای غمزه‌ات قرار می‌دهی و از هر سو بر جان آنان می‌زنی.

هوش مصنوعی: بوی خوش جام سرخ تو را صوفی هزار بار به خود می‌پیچد و مثل حلقه‌ای به درِ میخانه می‌چسبد.

هوش مصنوعی: زلف مشکی تو همچون دام، جان من را به شدت درگیر کرده و با چندین گره‌، موهای خوشبو و زیبا را به هم پیچیده است.

هوش مصنوعی: اگر خاک نیز با نسیمی به وجود آید، باز هم در زلف معشوقان مانند نسیم، جان را در می‌یابد.