هوش مصنوعی: ما دل را از دنیای خارج بر زلف محبوب قفل کرده‌ایم و دلِ ما به دست زیبایی او اسیر شده است.

هوش مصنوعی: چشم مست او در روح و دل من جا گرفته و یاد او در افکارم خواب خودش را بافته است.

هوش مصنوعی: باد صبحگاهی با زیبایی و موهای او سر و کار دارد. از عطری که از آن منشأ می‌گیرد، راه‌های دشمنان بسته می‌شود و در میان تاریکی و شگفتی، زیبارویی خود را نمایان می‌سازد.

هوش مصنوعی: ای پرده‌ای که به زیبایی، از سنبل بر یاسمن کشیده شده‌ای و مانند پوششی از ریحان بر گل‌های لاله نقش بسته‌ای.

هوش مصنوعی: ای زیبای خدایی که در آب و خاک ظاهر شده‌ای، وجود تو مانند پیکره‌ای الهی که در آتش و باد محصور است.

هوش مصنوعی: ای زلف بی‌قرارت که چون دل من دچار شکستگی شده است، یادآوری می‌کنم که عهدی با دل و جان من بسته‌ایم که آن‌ها نیز در این بی‌قراری هستند.

هوش مصنوعی: در زمان نماز و سجده،心 من کاملاً حضور و توجه دارد، زیرا یاد تو مانند نقش و نگاری در دل من جا دارد ای خوش‌صورت.

هوش مصنوعی: ای خال خوش‌بو و زیبا بر پیشانی «بی» به عنوان نقطه‌ای نشسته و بر روی گل، خطی از مشک کشیده که بر اثر غبار بسته شده است.

هوش مصنوعی: ای زلفی که جان را به دام خود انداخته‌ای، در میان حلقه‌های افکاری که در آن گرفتار شده‌ام، جان و دل هزاران نفر را اسیر کرده‌ای.

هوش مصنوعی: اگر کسی با ایمان و راستین باشد و حقیقت را بشناسد، هرگز دچار تضاد و تردید نخواهد شد، حتی اگر در اوج مشکلات و چالش‌ها باشد.

هوش مصنوعی: زلف تو با نسیم، ای نور چشم من، تا کی باید در کینه و دشمنی باشد، در حالی که روزگار به این وضع ادامه دارد؟