هوش مصنوعی: اگر شبی ماه من از پشت ابرها بیرون بیاید، تعجبی ندارد که دیگر خجالت بکشد اگر خورشید هم بیرون بیاید.

هوش مصنوعی: اگر چهره‌اش جای خواب را بگیرد و در نظر ما جلوه‌گر شود، به خون تبدیل می‌شویم، تا تصویر خواب در آید و نمایان شود.

هوش مصنوعی: اشک من مانند رنگ شراب است و همواره از دل خونینم جاری می‌شود، مانند خونی که از چشم‌های سوخته و آسیب‌دیده بیرون می‌آید.

هوش مصنوعی: من به حدی در عالم مستی و سرخوشی غرق هستم که اگر رگم را بگشایند، به جای خون، شرابی جاری خواهد شد.

هوش مصنوعی: اگر تصویری از چهره‌اش شباهت به ماه در آب بیفتد، تا ابد مانند ماه، زیبایی او از آب خارج خواهد شد.

هوش مصنوعی: زمانی خواهد رسید که فرد پارسا و پرهیزگار با یاد لبان محبوبش هر لحظه به مانند آستین، جام شراب را بیرون خواهد آورد.

هوش مصنوعی: نان ابروی او، مانند قلمی است که قدرت نوشتن دارد و کلماتی که از بیانش بیرون می‌آید، به اندازه صد کتاب ارزشمند است.

هوش مصنوعی: اگر تصور نگاه مست او در دل انسان بیدار شود، وقتی که به مسجد وارد شود، حالتی مست و نابسامان خواهد داشت.

هوش مصنوعی: صدای ذکر افرادی که به خود می‌بالند، نزد خداوند به‌مراتب بهتر از صدای موسیقی‌ای است که از آلات موسیقی مانند چنگ و رباب به گوش می‌رسد.

هوش مصنوعی: گفتم که کی به وصل تو دست پیدا می‌کنم، پاسخ داد وقتی که آب حیات از چشمه زنده بیرون بیاید.

هوش مصنوعی: برای اهل دل شفاف و واضح می‌شود که اگر خون ما ریخته شود، علتش این است که نقاش (دستگاه) از خانه بیرون می‌آید و با دست رنگی خود را آراسته می‌کند.

هوش مصنوعی: هوا با هر نفس، بوی خوشی از دندان او به مشام می‌رسد و وقتی که چشم‌هایمان را می‌بندیم، این خوشبوئی بیشتر حس می‌شود و در واقع حس خوب و دلپذیری را به همراه دارد.