هوش مصنوعی: وقتی که دوست خوبم همراه من است، خوشحالی وجودم را پر کرده است. در این حالت، دیگر غم و اندوه چه معنایی دارد و چه کاری می‌تواند با من انجام دهد؟

هوش مصنوعی: دل من از غم پر شده و تا چه حد می‌تواند با این غم که همواره کنارم است، زندگی کند.

هوش مصنوعی: من به سرنوشتی عمیق و باطل دچار شدم و مانند منصور حلاج در حال غرق شدن در حقیقت هستم. ای کسی که ادعای آگاهی داری، این جدل و بحث بیهوده را با من کنار بگذار.

هوش مصنوعی: اگر دشمن احمق به شمشیر و خنجر افتخار کند، برای من چه اهمیتی دارد؟ چون ذوالفقار (شمشیر علی) در کنار من است.

هوش مصنوعی: من مانند موسی کلیم خدا در آن سرزمین مقدس هستم و آن درخت سخنگو، درختی آتشین است که با من صحبت می‌کند.

هوش مصنوعی: من همیشه مست هستم و از نوشیدنی می‌نوشم، پس چه کسی می‌تواند به من آشنایی شراب و باده را بیاموزد؟

هوش مصنوعی: دوستی از سر بخت و خوش‌شانسی چقدر آسان است، اما اگر آن دوستی از نعمت خدا نباشد، ارزش کمتری دارد. در واقع، اگر یارم با من باشد، آن بخت خوب هم در کنار من است.

هوش مصنوعی: چرا باید به صد شهر و صد کشور فکر کنم و آنها را رها کنم؟ چون من تنها به شهری که یارم در آنجا زندگی می‌کند اهمیت می‌دهم و آن کسی که مرا دوست دارد، در کنار من است.

هوش مصنوعی: اگر حسد شما را آزار می‌دهد، آن را به چالش بکشید تا خودتان را رهایی دهید. چون عشق و زیبایی همواره در کنار من است و نمی‌تواند تحت تأثیر حسد قرار گیرد.

هوش مصنوعی: مانند خلیل که از آتش نمی‌هراسید، من نیز غم ندارم. اکنون نسیمی از طلا درخشانی به سمت من آمده است، که همان صاحب ویژگی‌های برجسته است.