هوش مصنوعی: ای دل، چرا فکر کردی که به زلف یار می‌رسی؟ این خواسته را کنار بگذار و خودت را به دردسر نینداز، چون این آرزو در دسترس تو نیست.

هوش مصنوعی: برای رسیدن به خوشبختی و رضایت، سختی‌هایی را تحمل می‌کنی و از دیگران خواهش می‌کنی، اما زمانی که به آرزویت نرسی و تمام تلاش‌هایت بی‌نتیجه بماند، باید از این خواسته‌ها دست بکشی و دل را بیشتر ناامید نکن.

هوش مصنوعی: عقل به تو توصیه می‌کند که به خاطر ناموس و اعتبار خود غمگین باشی و از عشق بگذری، چون شایسته‌ی تو نیست که این مسائل را جدی بگیری. ای دل، دیگر به این موضوعات اهمیت نده.

هوش مصنوعی: هرچند که رنج و ستم رقیب بی‌رحم از حد گذشت، دل من، چگونه می‌توانی جدایی را تحمل کنی، هی! مکن.

هوش مصنوعی: اگر در کنار شمع محبتی قرار گرفتی، مانند پروانه به سمت او برو و از آتش نترس، زیرا جان تو به سوختن نیاز دارد. ای دل، از فکر و تردید کناره‌گیری کن.

هوش مصنوعی: تو گفته‌ای که از عشق و بازی دست برمی‌داری، اما دل من بیش از این به فکر تدبیر و کار غیر نرود. پس ای دل، بیش از این نکن!

هوش مصنوعی: تو در خیال خود مشغول این هستی که روزی معشوقت با اندام زیبایش به سراغت بیاید، اما ای دل، این آرزو در واقع به حقیقت نخواهد پیوست.

هوش مصنوعی: درد درونی و سوزاننده‌ام را به هر دکتری نشان می‌دهم، اما وقتی که درمانی برای آن نداشته باشد، ای دل، کمتر از این نگرانی نکن.

هوش مصنوعی: دیدن و وصال معشوقانی زیبا و دلربا، بی‌فایده و بی‌نتیجه است اگر بدون سرمایه و دارایی باشد. ای دل، برای چنین چیزی تلاش نکن!

هوش مصنوعی: از ساقی جام شراب بنوش که دور لب او رمز و رازی نهفته است که ممکن است بر ایمان و دین تو تاثیر بگذارد. پس ای دل، بیهوده در این فکر نمان؛ فقط از لذت آن لحظه بهره‌برداری کن.

هوش مصنوعی: به محض اینکه نسیمی از لبان زیبای او را خواهی، به فردا و آب کوثر تکیه نکن، ای دل، دست از این آرزوها بکش.