هوش مصنوعی: من نمی‌توانم از عشق محبوبم به زندگی بازگردم، زیرا در عشق، سرسپردگی و فداکاری برای من اصل و اساس است.

هوش مصنوعی: می‌خواهم به خاطر عشق او مانند پروانه‌ای دور شمع بچرخم و خود را بسوزانم.

هوش مصنوعی: هر کسی که در عشق محبوبش احساس درد و دلسوزی نکند، چگونه می‌تواند با آهنگ عشق هماهنگ و همراستا شود؟

هوش مصنوعی: برای عشق و غمش باید جان را فدای کردی تا مانند نسیم صبح با سر زلفش رازهای نهفته‌اش را دریابی.

هوش مصنوعی: من عشق او را در دل دارم و زخم‌هایی از آن بر جانم نشسته است، اما مانند نی نمی‌توانم در حضور نامحرم صدای خود را بلند کنم.

هوش مصنوعی: من تصمیم دارم که برای او خودم را به زیر بیفکنم، اما زیبایی رویش مانع از این می‌شود که بتوانم به این راحتی به پایش بیفتم.

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی به زیبایی محبوبت نگاه کنی، باید از خیال و تصور دیگران دوری کنی و تنها به او فکر کنی.

هوش مصنوعی: بوی خوشی مانند بوی عیسی وجود دارد، اما هر کسی که دلش مرده باشد نمی‌تواند حقیقت معجزه چگونگی ظهور او را درک کند.

هوش مصنوعی: هوا و هوس هر لحظه بدون زحمت بر سرم می‌آید، اگرچه برخورد خوبی‌ها به بزرگداشت و احترام آمده است.

هوش مصنوعی: راز دل خود را فاش نکن، زیرا اگر نخواهی، مانند شمعی خواهی بود که همیشه در حال سوختن است و به زودی خاموش می‌شود.

هوش مصنوعی: هر کسی که می‌خواهد به آرامش و خوشی دست یابد، باید از خود و خواسته‌هایش بگذرد و از همه چیزهایی که او را به عقب می‌رانند، چشم‌پوشی کند.