هوش مصنوعی: گفته بودی که کار من با تو تمام می‌شود، اما تمام شدن کار ساده است اگر آن کار به پایان برسد.

هوش مصنوعی: در راه عشق تو، سختی ترک جان آسان است. اگر تو بخواهی، می‌توانم با جان خود به آرزویم برسم، ای جان.

هوش مصنوعی: هر کسی که عاشق زلف تو شده و جانش به این عشق وابسته است، نمی‌تواند به دنبال مسائل و کارهای دیگر برود.

هوش مصنوعی: زلف تو آن‌قدر جان مرا در خود پیچید که دیگر نمی‌توانم از غم رویت طاقت بیاورم و شب‌ها چون شمع ذوب می‌شوم.

هوش مصنوعی: ای دل، در پی خواسته‌هایت صبر کن؛ چرا که اگر عشق به مراد دست یابی، برای رسیدن به آن باید سختی‌ها و رنج‌های زیادی را تحمل کنی.

هوش مصنوعی: اگر نگاه تو یک روز بر دلم بیفتد، مثل تیرهایی که از کمان رها می‌شوند، جانم به خاطر غم عشق تو خطر خواهد کرد و باید خود را برای این مصیبت آماده کنم.

هوش مصنوعی: من هرگز از محبت و پیوند تو کوتاه نخواهم آمد، حتی اگر دنیا و آسمان به هم ریخته و نابود شوند.

هوش مصنوعی: ای کسی که می‌گویی باید از چهره‌ی زیبای خوبان چشم را بپوشانم، این حرف تو چه تاثیری بر دل من خواهد داشت؟

هوش مصنوعی: چنان از عشق تو شکایت می‌کنم که درد من به حدی است که تمامی مردم دنیا از حال من باخبر خواهند شد.

هوش مصنوعی: دولت و خوشبختی بر سرم سایه می‌افکند و اگر شبی برای آن تلاش کنم، ممکن است به خوشی و سعادت برسم.

هوش مصنوعی: جان بیمار من به نسیمی از تن جان می‌دهد. ای دل نگران و بی‌قرار، از جدایی چهره‌ات به زودی رهایی خواهم یافت.