هوش مصنوعی: کسی که به دنبال حقیقت واحدیت است، باید ابتدا به مرزهای نفی و عدم بپردازد و بعد از آن در عالم وجود و حقیقت، از کلمه‌ی «علا» و وحدت سخن بگوید.

هوش مصنوعی: اولین شرط در راه شناخت و معرفت این است که دنیا و آخرت را کنار بگذاری و به آن‌ها بی‌اعتنا باشی.

هوش مصنوعی: اگر همچون مردان حقیقت و اتحاد شوی، می‌توانی بر ملک وجود تسلط یابی و همچون ما بر آسمان فرمانروایی کنی.

هوش مصنوعی: با کسب فضایل و معرفت، مانند صدفی که گوهری در دل دارد، توانایی داشته باش که از عمق وجود خود، زیبایی‌ها و ارزش‌ها را بیرون بکشی و به دیگران نشان دهی.

هوش مصنوعی: برای اینکه به رازهای اسم‌ها دسترسی پیدا کنی و مانند فرشتگان از علم صحبت کنی، باید ابتدا به عرفان و آگاهی عمیق‌تری برسید. بدون این اعتقاد و تجربه، نمی‌توانی به آسانی از این علم سخن بگویی.

هوش مصنوعی: چه کسی می‌تواند مانند سنبله‌ای که از خاک بیرون آمده، بر آسمان بچرخد و قد علم کند؟

هوش مصنوعی: اگر در واقع به حقیقتی معنوی دست پیدا کرده‌ای، باید مانند گل صدبرگ در میان دشت و صحرا خود را نمایان کنی و بخشایش و زیبایی خود را به دیگران نشان دهی.

هوش مصنوعی: مدتی به فکر و خیال نپرداز و از تقلید دست بردار؛ زیرا نمی‌توان به این چیزها اتکا کرد و بر آنها تکیه نمود.

هوش مصنوعی: قبل از آنکه به کار زلف معشوق بپردازی، عمیقاً به فکرش باش و نادیده‌اش نگیر؛ زیرا برای به دست آوردن عشق، نمی‌توان با بی‌احتیاطی و شتابزدگی وارد عمل شد.

هوش مصنوعی: از دنیا و آخرت بگذر تا جایی که می‌توانی، و در یقین به قدرت و بی‌نیازی خود، بر روی چیزها تسلط پیدا کن.

هوش مصنوعی: ای نسیم، با عمل کردن به تقلید و پیروی از دیگران، حق را ضایع نکن. زیرا در روشنایی وجود خود، چه فایده‌ای دارد که به نابینایی نور بدهی؟