هوش مصنوعی: به او نگو که ما از زیبایی‌های گلزار دل‌نگرانیم، زیرا ما از وجود این دو جهان به یکباره آزاد شده‌ایم.

هوش مصنوعی: ای شیخ شهر! دور شو از انکار و تردید ما. اعتراف کن که ما از انکار و سفسطه منصرف شده‌ایم.

هوش مصنوعی: با زیبایی و جذابیتی که او دارد، ما هیچ نگرانی از روشنایی و تاریکی نداریم و مثل شمعی که تحت تابش آفتاب و در شب تار قرار ندارد، آزاد و رها هستیم.

هوش مصنوعی: اگر در مسیر وحدت، کسی غیر از خودمان وجود داشته باشد، به جان یار قسم که از دیگران بی‌نیازیم.

هوش مصنوعی: روی زیبای تو هر ماه برای ما پربار است و ما از روزهای هفت، شش و چهار بی‌نیازیم.

هوش مصنوعی: شمع زیبایی تو منبعی از نور و روشنی است و هنگامی که درخشید، ما از دیدن آن نور و زیبایی به آرامش و راحتی می‌رسیم.

هوش مصنوعی: ما به قدری از شراب خالص میخانه مسیح شاد و سرمست شده‌ایم که دیگر از شراب غلیظ و بی‌کیفیت بی‌نیاز شده‌ایم.

هوش مصنوعی: وقتی چهره‌ات نمایان شد، از رازهای پنهان دیگر بی‌نیازیم و آسوده‌خاطر هستیم.

هوش مصنوعی: منصور در خوشی و راحتی به سر می‌برد و از الطاف الهی بهره‌مند شده است. از او می‌خواهند که دستش را از ما دور نکند، چرا که ما از مشکلات و سختی‌ها رها شده‌ایم.