هوش مصنوعی: چشم ما به حقیقت روشن شد و ما نیز به حقیقت آگاه گشتیم و با مشاهده‌ی اطراف خود، به شناخت صورت‌های مختلف اشیا دست یافتیم.

هوش مصنوعی: زمانی که ما به درک عمیق و معنوی دست یافتیم، مانند عیسی و موسی از اسرار آگاه شدیم و به مانند نوح، کسانی که به شرک و کفر معتقد بودند را در دریا رها کردیم.

هوش مصنوعی: وقتی که به کمال شناخت و دانایی رسیدیم، به برکت خداوند، به آموزش علم نام‌ها و مفاهیم آگاه شدیم.

هوش مصنوعی: در فضایی که نام خداوند یکتا را تکرار می‌کردیم، به طور کامل در عالم وجود و وحدت خداوند غرق شدیم و به یک وحدت دلسوزانه رسیدیم.

هوش مصنوعی: تصویر من و او در میان یک سرپوش نقش بسته بود. وقتی به این حقیقت رسیدیم، از یک گل به وجود آمدیم.

هوش مصنوعی: وقتی به اوج رسیدیم، حقیقت را یافتیم و مانند خورشید از وجود هر ذره‌ای نورافشان شدیم.

هوش مصنوعی: ما مانند پرنده‌ی افسانه‌ای از ابتدا وجود داشتیم و در دوران قدیم جایی دیگر زندگی می‌کردیم، حالا به اینجا آمده‌ایم.

هوش مصنوعی: ما در مرکز وجود، نقطه‌ای از هستی را یافتیم که بدون سر و پا است. به همین دلیل، وقتی به دور آن می‌چرخیم، ما نیز بی‌سر و بی‌پا می‌شویم.

هوش مصنوعی: زمانی که نسیمی وزید، ما به هدف خود در هر دو جهان رسیدیم و از خواسته‌های امروز و نگرانی‌های فردا بی‌نیاز شدیم.