هوش مصنوعی: ما پیرو آن پیر با تجربه هستیم و در کنار کسانی که به می‌نوشی علاقه دارند، زندگی می‌کنیم و در جمع آنها از نوشیدنی لذت می‌بریم.

هوش مصنوعی: تا زمانی که از نعمت عشق و وصال محبوب بهره‌مند هستیم و در فضای میخانه به سر می‌بریم، به هیچ مکان عبادی یا مقدس نیاز نداریم.

هوش مصنوعی: ما به خاطر زیبایی‌های دوست همچون پروانه‌ای در آتش می‌سوزیم و هر بار که به چهره شمع نگاه می‌کنیم، از آن تابش و درخشانی او متاثر می‌شویم.

هوش مصنوعی: ما موجوداتی از دنیای عالی هستیم و از تمامی قیود جسمی و مکانی آزادیم؛ بی‌نیاز از عبادت ظاهری و وسایل دنیوی.

هوش مصنوعی: شراب مانند یک جواهر ارزشمند است و دریا نماد سرپناهی برای محنت و غم ماست. ما مانند صدف در اعماق دریا، در جستجوی آن جواهر ارزشمند هستیم.

هوش مصنوعی: هر کسی داستانی درباره عشق دارد و ما از تمام این گفتگوها و افسانه‌ها بی‌نیازیم.

هوش مصنوعی: ما مانند ذره‌ای کوچک از وجود خود بی‌نام و نشانی در سایه‌ی محبت خورشید دل‌انگیز هستیم.

هوش مصنوعی: ما با لباس و ظاهری ساده و فقیرانه زندگی می‌کنیم، اما از تجملات و زرق و برق‌های سلطنتی بی‌نیاز و آسوده خاطر هستیم.

هوش مصنوعی: ای دلبر، وقتی که تار موی تو مثل زنجیر بر عقل و احساس ما تأثیر گذاشته، دیگر هیچ نسیم و هوایی وجود ندارد که بتواند ما را آرام کند. ما دیوانه‌وار به تو عشق می‌ورزیم.