هوش مصنوعی: ای ویژگی‌های تو همان وجودات هستند، ذات پاک تو نمایانگر ذرات عالم است.

هوش مصنوعی: تمامی نقیض‌ها و عدم‌ها در وجود تو به اثبات رسیده‌اند. به این معنا که هر چه از نیستی وجود دارد، در سایه‌ی وجود تو به وقوع پیوسته است.

هوش مصنوعی: در تمام زوال‌ها، تو همواره باقی هستی و همه زندگی‌ها از وجود تو سر برآورده‌اند.

هوش مصنوعی: هر روز و شب به خاطر تو جان می‌دهم، کی می‌نویسی به من که به گنج وصال تو دست یابم؟

هوش مصنوعی: در مکانی که عاشقان شاد و مست هستند، با نوشیدنی خاصی خود را شستشو دادم تا برای نماز حاضر شوم.

هوش مصنوعی: من می‌گویم که حالا به فکر خودم هستم و نمی‌خواهم به مشکلات و غم‌های دیگران بپردازم. باید شاخ و برگ خود را مرتب کنم و از خودم مراقبت کنم تا بتوانم از زندگی‌ام لذت ببرم.

هوش مصنوعی: وقتی که به ارزش خود پی بردم و خودم را شناختم، از موضوعات و نگرانی‌های بیهوده به دور شدم و در امان ماندم.

هوش مصنوعی: در نزد من، دیر (معبد) و کعبه (خانه خدا) یکی شده‌اند و عزیزی که قبلاً مورد احترام بود، رفته و نشانه‌های عبادت بت‌ها مثل لات و منات دیگر وجود ندارد.

هوش مصنوعی: از بهشت و جهنم رها هستم و از ترس بند و رهایی در امانم.

هوش مصنوعی: هر بار که به تو فکر می‌کنم، نگاه تو به تمامی جهات و زوایا نمایان می‌شود.

هوش مصنوعی: امروز از نام خود شرمنده‌ام و به خاطر نام و شرافت و ویژگی‌هایم احساس عار می‌کنم.

هوش مصنوعی: اگر نبود تو، چیزی به دست نمی‌آمد؛ زیرا عدم همیشه بی‌ثبات و بی‌حرکت است.