هوش مصنوعی: این چه نگاهی است که این گونه جذاب و بینا است؟ این چه ابروهایی است که دل را می‌رباید؟ این چه موهایی است که زیبایی را دو چندان کرده؟ و این چه نشان زیبایی است که بر چهره‌اش درخشان است؟ هر یک از این ویژگی‌ها در مقام خود، دل‌ربا و صاحب کمال و زیبایی خاصی هستند.

هوش مصنوعی: عاشق با زیبایی و دلربایی تو، سرو چمن به سرسبزی و زیبایی رسیده است، ای محبوب، این نشانه‌ای از کمال و توازن است.

هوش مصنوعی: اگر هنرمند چینی تصویری زیبا و دل‌انگیز از تو در ذهنش ایجاد کند، به شدت مجذوب و حیران می‌شود.

هوش مصنوعی: من از زیبایی تو شگفت‌زده و مجذوب شده‌ام و نمی‌دانم چگونه می‌توانم آن چهره و ویژگی‌های تو را توصیف کنم و وصف آن زیبایی و جمال را بگویم.

هوش مصنوعی: چهره‌ات را از من دور نکن، چون می‌دانی که وقتی به چشمانم نگاه می‌کنی، چطور تصویر زیبای تو مانند ماه کامل در آب زلال و روشنی می‌درخشد.

هوش مصنوعی: چشم زمان فقط زیبایی‌های زلف و چهره تو را دیده و سرنوشت در شب قدر، مانند آفتاب دائمی و جاودان است.

هوش مصنوعی: من در عالم خیال، به عشق زلف و چهره‌ات سرگرم هستم. بله، این همان کار عاشق دیوانه‌ای است که وضعیتی آشفته دارد.

هوش مصنوعی: هر لحظه، به خاطر غم چهره تو، دل من در آتش می‌سوزد. از دل سنگینم، دود آه و ناله‌ای بلند می‌شود که در سینه‌ام می‌پیچد.

هوش مصنوعی: نگاه می‌کنم به یاد ابروی تو، حتی اگر ماه نو دور از زیبایی ابرویت باشد.

هوش مصنوعی: اگر در دل خود عشق به آن گلچهره را حس می‌کنی، مانند بلبل تا زمانی که زندگی می‌کنی، شکوه و ناله کن.