هوش مصنوعی: از من که پرنده‌ای از قاف هستم، نشانی از پرنده‌ئی دیگر بپرس. از من که ماهی عشق هستم، آداب و رسوم دریا را بپرس.

هوش مصنوعی: از من که خدمتگزار دل مشغولی و ساکن میخانه هستم، رازهای شراب و اسرار جام رنگین را بپرس.

هوش مصنوعی: دل‌های لطیف و پاک رندانی که در دنیای عشق و حسرت زندگی می‌کنند، می‌توانند از نور صورت و زیبایی جام می، به روشنی آن‌چه درونشان است بپردازند و از شفافیت و روشنی می ناب بگویند.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که سخن از توبه و ترک دنیا را چه کسی می‌تواند بگوید، وقتی که من خود در جایگاهی کاملاً متفاوت قرار دارم. برای فهمیدن این موضوع بهتر است از زهد و پارسایی دیگران سوال کنیم.

هوش مصنوعی: هرگز فراموش نکن که من همیشه در یاد تو هستم. از من بپرس که چگونه به خاطر ناتوانی، شیدایی، عشق و هوسی که دارم، در حالتی از ضعف و مستی به سر می‌برم.

هوش مصنوعی: علی‌رغم اینکه یعقوب به خاطر غم یوسف نابینا شد، اما بیا و از دل زلیخا بپرس که لذت عشق چه حالتی دارد.

هوش مصنوعی: کسی که در صومعه زندگی می‌کند، آداب و رسوم سالکان را هوشیارانه می‌داند. اما من که عابدی هستم، از مسیحا سوال می‌کنم.

هوش مصنوعی: راه فریب و تظاهر را از روحانیون و موعظه‌کنندگان می‌توان جستجو کرد، اما بهترین شیوه و حقیقت را باید از اهل آن پرسید.

هوش مصنوعی: باده را بیاور و بنشین، و از لحظه‌های خوب بهره‌برداری کن. چون این دنیا در حال رنگ و بویی است که انسان را سرمست و بی‌تاب می‌کند.