هوش مصنوعی: زلف محبوبم فقط زیبایی نیست، بلکه هر تار آن دلی را به خود مشغول می‌کند و هزاران جان متأثر از آن است.

هوش مصنوعی: شیرینی قند باقی می‌ماند، اما باید دهان معشوق را ببینی تا فکر نکنی که فقط یاقوتی است که شیرینی می‌دهد.

هوش مصنوعی: گفتم باید از خیال زلف او دوری کنم، اما این دلِ دزد و فریبکار فقط خودش را نمی‌دزدد، بلکه دیگران را هم آسیب می‌زند.

هوش مصنوعی: من از دشمن و رقبایم خوار و ذلیل می‌شوم و کسی مرا سرزنش نمی‌کند، زیرا فقط ظلم و بی‌مهری آن یارم باعث این حال من است.

هوش مصنوعی: صوفی که به زندگی گوشه‌نشینی مشغول است، حتی بت‌پرستی را هم در آغوش دارد. زیر لباس ساده‌اش فقط یک زنار چندان نمی‌پوشد و نه چیز دیگری.

هوش مصنوعی: بارها از درد عشق او رنج کشیده‌ام و این بار دیگر بر دوش من سنگینی می‌کند. دل من دیگر نمی‌تواند این بار سنگین را تحمل کند و فقط همین یک بار است که به اندازه کافی برایم دردناک است.

هوش مصنوعی: هر انسانی در زندگی خود به نوعی درگیر تمایلات و خواسته‌های مختلف است. در واقع، در روز قیامت یا در زندگی پس از مرگ، همه این خواسته‌ها و آرزوها نمایان می‌شوند و در نهایت تنها یک نوع سودا و بازار وجود دارد که در آن همه چیز به شفافیت خواهد آمد.

هوش مصنوعی: هر کسی که دلش با زیبایی‌ها هماهنگ نیست، هرچند ظاهری دارد، در واقع تنها مثل نقش و نگاری روی دیوار است و چیز بیشتری نیست.

هوش مصنوعی: این جمله به نوعی انتقاد از وضعیتی است که شخصی به حق یا حقیقتی می‌رسد، اما به خاطر آن هزینه سنگینی را می‌پردازد. از یک سو به قدرت و اقتدار اشاره دارد که ممکن است حق را تحمل نکند و از سوی دیگر به نیاز به ایستادگی در برابر ظلم و ستم پرداخته می‌شود، یادآور این است که بعضی از افراد به خاطر بیان حقیقت آسیب می‌بینند. به طور کلی، این جمله به تضاد میان حقیقت و وضعیت اجتماعی، و تبعاتی که برای بیان حقایق وجود دارد، پرداخته است.

هوش مصنوعی: دست رنگین خود را به نمایش بگذار تا مردم متوجه شوند که عشق تو فقط در دل آزار نمی‌باشد و بیشتر از آن است.

هوش مصنوعی: خداقوتی که از جانب خدا به انسان رسیده، او را جاودانه می‌کند و مانند منصور، از حرف‌ها و قضاوت‌های دیگران بی‌نیاز می‌شود.