گنجور

شمارهٔ ۱۵۶

اگر او او نماید ید رخ چون مه مه و خور خور
شود ود از جمالش لش مه و خور خور منور ور
منش مه مه نگویم یم که مه مه را نباشد شد
دو گیسو سو مسلسل سل، دو طره ره معنبر بر
یکی چینی ز جعدش دش اگر گر گر گشاید ید
شود ود از نسیمش مش دماغم غم معطر طر
رخانش نش چو لاله له دو چشمش مش چو نرگس گس
دهانش نش چو پسته ته لبانش نش چو شکر کر
عرق رق می‌کند گل گل ز رویش یش به بستان تان
خجل جل می‌شود ود ود ز قدش دش صنوبر بر
مرادم دم جز او او او نباشد شد که باشد شد
وصالش لش به عمرم رم دمی می می میسر سر
دلم لم خوش نخواهد هد شدن دن با کلامش مش
مشرف رف اگر گردد به تحسین سین دلبر بر
ازین سان سان غزل‌ها ها نسیمی می بگفتا تا
موشح شح مسجع جع مرصع صع مکرر رر

اطلاعات

وزن: مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن (هزج مثمن سالم)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

اگر او او نماید ید رخ چون مه مه و خور خور
شود ود از جمالش لش مه و خور خور منور ور
هوش مصنوعی: اگر او چهره‌اش را مانند ماه و خورشید نشان دهد، جلوه‌اش برای من چون ماه و خورشید روشن خواهد شد.
منش مه مه نگویم یم که مه مه را نباشد شد
دو گیسو سو مسلسل سل، دو طره ره معنبر بر
هوش مصنوعی: من به زیبایی و لطافت آن کسی که به او علاقه دارم اشاره می‌کنم، که شبیه مه تنها و بی‌نظیر است. دو گیسوان او مانند زنجیرهایی به هم متصل‌اند و دو دسته موهایش نمادین و باشکوه‌اند.
یکی چینی ز جعدش دش اگر گر گر گشاید ید
شود ود از نسیمش مش دماغم غم معطر طر
هوش مصنوعی: یکی با موی پیچ و تابش، چنان جذبه‌ای دارد که اگر خنکی نسیم به آن برسد، بویی خوش و معطر ایجاد می‌کند که دل مرا پر از شادمانی می‌کند.
رخانش نش چو لاله له دو چشمش مش چو نرگس گس
دهانش نش چو پسته ته لبانش نش چو شکر کر
هوش مصنوعی: صورتش مانند لاله و چشمانش همچون نرگس است. دهانش شبیه به پسته و لب‌هایش مانند شکر به نظر می‌رسد.
عرق رق می‌کند گل گل ز رویش یش به بستان تان
خجل جل می‌شود ود ود ز قدش دش صنوبر بر
هوش مصنوعی: عرق بر روی گل‌ها می‌چکد و به‌خاطر زیبایی‌اش، در باغستان‌ها باعث شرمی می‌شود. قامت او همانند کاج‌ها بلند و دل‌فریب است.
مرادم دم جز او او او نباشد شد که باشد شد
وصالش لش به عمرم رم دمی می می میسر سر
هوش مصنوعی: مراد من فقط اوست و غیر او چیزی نمی‌خواهم. وجود او سبب شده که در طول عمرم تنها به یاد او باشم و لحظه‌ای آرامش یابم.
دلم لم خوش نخواهد هد شدن دن با کلامش مش
مشرف رف اگر گردد به تحسین سین دلبر بر
هوش مصنوعی: دل من نخواهد آرامش را از دست بدهد، اگر کلام محبوبم بر من تاثیر بگذارد و اگر او مرا ستایش کند.
ازین سان سان غزل‌ها ها نسیمی می بگفتا تا
موشح شح مسجع جع مرصع صع مکرر رر
هوش مصنوعی: به‌طور خلاصه، در این متن به زیبایی و لطافت شعر پرداخته شده و از موسیقی کلمات و ریتم‌شان سخن گفته شده است. این بیان، حس دلنشینی از کلام و تأثیر آن بر روح انسان را منتقل می‌کند.

حاشیه ها

1402/11/17 21:02
رضا روستایی

کاش میفهمیدم .... کاشششش میفهمیدمممم

1402/11/18 11:02
محسن مردی

سلام چیو؟

1402/11/18 11:02
محسن مردی

با سلام خدمت ادب دوستان عزیز☺

نظر شخصی🌹

بیت اول فک کنم باید چون به چو و مه مه به مه مه مه و خور رو خُر بخونیم و عین مه سه بار خوانده بشه تا وزن درست بشه و  در مصرع  های بعد هم هرجا  شود هست یه ود جا افتاده که اونم وزن رو بهم میرزه 

1402/12/28 16:02
امیر عیدی

کسی نتونسته اینو بخونه؟! 

1402/12/15 23:03
j.j.jnowzad

بی نظیر و بی نقص