گنجور

شمارهٔ ۱۰۶

تا فضل خدا بر صفت ذات برآمد
مطلوب میسر شد و حاجات برآمد
بی کیف و کم آن کس که چو ما نطق خدا شد
چون عیسی مریم به سماوات برآمد
از مصحف روی تو به فال من درویش
گه نون و گهی سوره صافات برآمد
ابلیس چو پیچید سر از سجده رویت
مردود خدا گشت و ز جنات برآمد
صوفی که ندید از رخ تو معنی دل را
محروم ز الا شد و از لات برآمد
تا مصحف رخسار ترا دید وجودی
از دایره گلشن لمعات برآمد
تا خواند نسیمی ز رخت آیت رحمت
ایمن ز بلا گشت و ز آفات برآمد

اطلاعات

وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

تا فضل خدا بر صفت ذات برآمد
مطلوب میسر شد و حاجات برآمد
هوش مصنوعی: با امداد و رحمت خداوند، ویژگی‌های ذات او بروز کرد و خواسته‌ها و نیازهای انسان فراهم آمد.
بی کیف و کم آن کس که چو ما نطق خدا شد
چون عیسی مریم به سماوات برآمد
هوش مصنوعی: کسی که مانند ما سخن حق را به زبان می‌آورد، خوشبخت نیست و بی‌خبر است. او همچون عیسی مریم به آسمان‌ها عروج نمی‌کند و از لذت‌ها و معناهای بلند بی‌بهره می‌ماند.
از مصحف روی تو به فال من درویش
گه نون و گهی سوره صافات برآمد
هوش مصنوعی: از کتاب مقدس تصویر تو به عنوان نشانه‌ای برای من درویش، گاهی نان و گاهی سوره صافات به دست می‌آید.
ابلیس چو پیچید سر از سجده رویت
مردود خدا گشت و ز جنات برآمد
هوش مصنوعی: ابلیس به خاطر این که از سجده به تو سر برگرداند، مورد طرد خدا قرار گرفت و از بهشت خارج شد.
صوفی که ندید از رخ تو معنی دل را
محروم ز الا شد و از لات برآمد
هوش مصنوعی: صوفی که از چهره تو خبری نداشته باشد، از فهم حقیقی عشق و دل دور مانده و از عبادت‌های بی‌ثمر بهره‌اش کم است و از معنویت حقیقی دور شده است.
تا مصحف رخسار ترا دید وجودی
از دایره گلشن لمعات برآمد
هوش مصنوعی: هرگاه که صورت زیبای تو را نظاره کردم، وجودی شگفت‌انگیز از دایره گلستان به وجود آمد.
تا خواند نسیمی ز رخت آیت رحمت
ایمن ز بلا گشت و ز آفات برآمد
هوش مصنوعی: تا هنگامی که نسیمی از چهره‌ات بگذرد، نشانه‌ای از رحمت برساند، انسان از مصیبت‌ها و خطرات در امان می‌ماند و از آسیب‌ها دور می‌شود.