نسیمی » دیوان اشعار فارسی » اضافات » شمارهٔ ۱۸

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>گر مرا پیش سگانش نیست عزت، دور نیست</p></div>
<div class="m2"><p>حرمت هرکس عزیز من بقدر عزت است</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>گر پریشان شد دل از زلفش نسیمی! دور نیست</p></div>
<div class="m2"><p>زان که در هریک پریشانیش صد جمعیت است</p></div></div>

شمارهٔ ۱۹

گر مرا پیش سگانش نیست عزت دور نیست
حرمت هرکس عزیز من بقدر عزت است
گر پریشان شد دل از زلفش نسیمی دور نیست
زان که در هریک پریشانیش صد جمعیت است

هوش مصنوعی: این شعر بیانگر آن است که اگر کسی در مقابل دیگران مورد احترام قرار نگیرد، در واقع به ارزش و احترام او آسیب می‌زند. همچنین، نویسنده اشاره می‌کند که حتی اگر دل شخصی از عشق کسی ناخوش باشد، این ناخوشی نمی‌تواند او را از احساسات میان خود و آن شخص دور کند، زیرا در هر نوسان احساس او، جمعی از عشق و محبت وجود دارد.

شمارهٔ ۱۷

شمارهٔ ۱۸

هوش مصنوعی: اگر در کنار سگ‌های او من شأن و منزلت ندارم، باید بدانید که احترام هر شخصی برای من به اندازه‌ی منزلت اوست.

گر مرا پیش سگانش نیست عزت، دور نیست

حرمت هرکس عزیز من بقدر عزت است

هوش مصنوعی: اگر دل از زلف او پریشان شده باشد، دور نیست که در هر کجا با یک نسیم، در این پریشانی او، جمعیتی از احساسات و شگفتی‌ها وجود داشته باشد.

گر پریشان شد دل از زلفش نسیمی! دور نیست

زان که در هریک پریشانیش صد جمعیت است

شمارهٔ ۱۸

اطلاعات

برگردان به زبان ساده