هوش مصنوعی: وقتی دل بانویی چون دریا به جوش آمد، فرامرز همچون شیر به ایجاد سر و صدا و واکنش پرداخت.

هوش مصنوعی: به او گفت که ای کسی که ریشه‌ات ناپاک است، چگونه اینگونه سخن می‌گویی؟ تو را به خاطر سخنانت به یاد می‌آورم.

هوش مصنوعی: آن‌چنان سخن می‌گویم که دیگر نتوانی مانند من صحبت کنی.

هوش مصنوعی: با چاقو از بدن تو جدا می‌کنم سرت را و با تبر به پیکرت می‌زنم.

هوش مصنوعی: می‌خواهم به تیر تو مانند سوزنی در حریر نفوذ کنم تا تو از پر تیر خودت پرواز کنی.

هوش مصنوعی: چشم‌های تو مانند نیزه‌ای تیز و برنده است که بر آن‌ها نگاه می‌کنم و آماده‌ام تا هم‌اکنون در این دشت خون بریزم.

هوش مصنوعی: من چگونه می‌توانم از عشق تو بهره‌مند شوم، در حالی که می‌خواهم از خون تو گلی بسازم و روی خاک قرار دهم؟

هوش مصنوعی: اگر تو توانگری و به زخم خنجری مواجه شوی، به خاطر این خنجر من، تو به کام مرگ خواهی رفت.

هوش مصنوعی: تو نمی‌دانی که من کیم و در این دنیا به دنبال چه چیز می‌گردم.

هوش مصنوعی: زمانی که نام من را بشنوی، توجه و هوش تو به سرعت جلب می‌شود و از حالت بی‌توجهی خارج می‌گردی.

هوش مصنوعی: من象徴ی از خوشحالی و شادابی درختی هستم که میوه‌های تازه‌ای به بار می‌آورد و این میوه‌ها باعث زینت تاج و تخت می‌شوند.

هوش مصنوعی: این بیت به احترام و عظمت کسانی اشاره دارد که در جایگاه رفیعی قرار دارند و نشان‌دهنده‌ی رهبری و سروری در جمع‌ها و محافل هستند. در واقع، به افتخار افرادی که به لحاظ ویژگی‌های برجسته، شایستگی رهبری و هدایت دیگران را دارند، نگریسته می‌شود.

هوش مصنوعی: سوار شجاع و قهرمان، در برابر دشمن می‌ایستد و با قدرت و افتخار به نبرد می‌پردازد.

هوش مصنوعی: فرامرز، مشهور و نیرومند، پسر رستم و زال، سامران قهرمان است.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که من خواهر دارم که او به جشن و سرور می‌پردازد و به نوعی برتری و خوشبختی را نشان می‌دهد. این خواهر به دلیل ویژگی‌های خاصی که دارد، مورد توجه و احترام قرار گرفته است.

هوش مصنوعی: به دنبال شکار شیران با شمشیر بروید و با نیزه به دنبال شکار دلیران بروید.

هوش مصنوعی: قطعا سرنوشت حتمی شما را به سرانجام خود خواهد رساند، حتی اگر به نظر برسد که تلاش کرده‌اید از آن فرار کنید.

هوش مصنوعی: او این را گفت و بر کوه نشسته است، مانند این که بر روی کوهی از یک فیل نر و سرمست نشسته باشد.

هوش مصنوعی: رستم گفت: ای نادانان، شما که به خوش‌بختی‌های بی‌اساسی که ندارید، مغرور شده‌اید.

هوش مصنوعی: تا زمانی که آسمان و زمین وجود دارند، محبت و مهربانی از این نوع به من نشان داده نشده است.

هوش مصنوعی: حالا می‌خواهم شما را به پیش افراسیاب بفرستم تا بر مقام و اعتبار شما بیفزایم.

هوش مصنوعی: مرا در دنیا افتخار می‌دهد که در برابر بزرگان و شخصیت‌های برجسته قرار بگیرم.

هوش مصنوعی: حال اگر بخواهید، می‌توانید به راحتی به نزد من بیایید و جان تازه‌ای در بدن خود احساس کنید.

هوش مصنوعی: من می‌خواهم شما را در دو دست بگیرم و به پیش آن پادشاه الاهی ببرم.

هوش مصنوعی: زمانی که زن این را شنید، به شدت خندید و به او گفت: "ای ترک، بختت برگشته است."

هوش مصنوعی: تا کی می‌خواهی به حرف‌های بی‌معنی ادامه دهی و خود را به گونه‌ای نمایش دهی که دیگران را تحت تأثیر قرار دهی؟

هوش مصنوعی: بخت تو به خاطر این آمدن تغییر کرده است و دیگر نمی‌توانی به عقب برگردی.

هوش مصنوعی: من دختر رستم زال هستم و مانند ستاره‌ای در آسمان، در برج بلندی قرار دارم.

هوش مصنوعی: وقتی که از او جوهر و اصل وجودم را دارم، پس در هر شادی و سعادتی در دنیا، من خود را سرور و خوشبخت می‌بینم.

هوش مصنوعی: می‌فهمم که وجودت مانند یک دیو سفید است، اما من تو را بر زمین می‌زنم مانند یک شاخه درخت بید.

هوش مصنوعی: به خود نبال و به قدرت و نیروی خود مغرور نشو، زیرا که تنها به زور و قدرت خود تکیه کردن کافی نیست.

هوش مصنوعی: اگر همچون کوه استوار و قوی باشی، می‌توانم با یک ضربه تو را به راحتی مانند کاه نرم و سست کنم. حتی می‌توانم تو را به مانند خاک بر روی زمین پهن کنم.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که حتی اگر قوی و شکست‌ناپذیر باشی، در برابر خطرات و چالش‌ها نمی‌توانی همیشه در امان بمانی. وقتی که با تهدیدی جدی مواجه شوی، ممکن است نتوانی از آن فرار کنی.

هوش مصنوعی: فقط در صورتی که به سخنان من گوش کنی، از این کوه پایین می‌آیی.

هوش مصنوعی: بوسه‌ای که بر نشانه‌های سمند من می‌زنند، مرا از خود دور می‌کند و آسیب می‌زند.

هوش مصنوعی: سوار شجاع دوباره فریاد زد و به تندی برآشفت، مانند شیر نر که خشمگین می‌شود.

هوش مصنوعی: به او گفتند: ای کسی که بیهوده و بی‌هدف سخن می‌گویی، چه نیاز به گفتن حرف‌های بی‌مزه و بی‌معنا داری؟

هوش مصنوعی: تو نمی‌دانی که من چگونه به جنگ می‌روم؛ بخاطر ترسی که دارم، نهنگ هم به دریا فرار می‌کند.

هوش مصنوعی: با قدرت بازوی خود، می‌توانم در دل کوه قاف شکافی عمیق ایجاد کنم.

هوش مصنوعی: در روز جنگ بدر، با اراده‌ای قوی و شجاعتی همچون دل شیر و پوست محکمی مانند چرم پلنگ، آماده هستم.

هوش مصنوعی: وقتی به جنگ بیایی و در کنار من قرار بگیری، خواهی دید که چه مردانگی و دلیری در نبرد وجود دارد.

هوش مصنوعی: گفتم که به جان شما آسیبی نرسانم، اما درد من باعث شد که از شمشیر من در امان نمانید.

هوش مصنوعی: زن به دیو گفت که ای موجود پست و بی‌اراده، تو در چنگال و قدرتت همچون موجودی ضعیف و ناتوان هستی.

هوش مصنوعی: بیایید تا در این دشت بگردیم و به جنگ بپردازیم. دیگر چه زمانی باید صبر کنیم؟

هوش مصنوعی: چنان نیزه بر او فرود آمد که از شدت ضربه، بند کمرش به لرزه درآمد.

هوش مصنوعی: رستم از ترس صدای او در دلش احساس وحشت کرد و به همین خاطر، هر دوی پاهایش از زیرش رفت.